Een echt alternatieve Top 2000 (in de vorm van een Top 100)

De Top 2000 (http://www.nporadio2.nl/data/download/TOP-2000-2015.pdf) staat uiteraard vol met toegankelijke mainstream hits dus met bijna alleen ‘middle of the road’-pop, zodat er veel alternatieve lijsten zijn gemaakt die beogen de wat minder toegankelijke of bekende genres dan wel muzikale pareltjes onder de aandacht te brengen. De belangrijkste daarvan lijkt de ‘Snob 2000’ (“de meest ondergewaardeerde liedjes”) (http://ondergewaardeerdeliedjes.nl/2014/12/27/de-snob-2000-van-2014/). Maar de ironie is dat zodra veel mensen mogen stemmen, de meer extreme, de minder bekende en de minder toegankelijke nummers er altijd weer onvermijdelijk uit worden gefilterd, zodat je ook in die lijst weer opnieuw alleen maar de grootste hits van de meest bekende artiesten tegenkomt, al is het dan muziek die vooral in het ‘alternative rock’-genre valt omdat de fanbase van dat genre klaarblijkelijk ook van lijstjes houdt maar zich onvoldoende aan z'n trekken vindt komen bij de Top 2000 van de Radio 2-luisteraars. Maar het alternatieve van ‘alternative rock’ valt reuze mee, gelet op de immense populariteit ervan waardoor zelfs de officiële Top 2000 wemelt van nummers uit dit genre. De Snob 2000 is aldus wel een alternatieve Top 2000, maar weinig meer dan dat: prachtige nummers die echter bijna niemand kent of praktisch iedereen de gordijnen in jaagt omdat het nogal ‘aparte’ muziek is, vind je – vanwege het democratische puntensysteem – per definitie ook niet in de alternatieve lijsten als de Snob 2000. Sowieso kan een lied nooit meer "ondergewaardeerd" zijn als het vanwege een groot aantal stemmen in de lijst is gekomen...

Tegen de linkse geschiedvervalsing (met een filosofie van het antisemitisme)

Inleiding

Enorm veel mensen zijn geïnteresseerd en zelfs gefascineerd door de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en het Derde Rijk. Maar de vraag naar de ideologie van de nazi’s wordt vreemd genoeg nooit zelfs maar gesteld (althans niet in de publieke ruimte buiten universiteiten). Ikzelf ben daarentegen altijd juist gebiologeerd geweest door de vraag wat de nazi’s nu eigenlijk dachten. Waar kwam hun antisemitisme vandaan en waarom was die zo fundamenteel dat ze letterlijk alles – denken en leven – eraan op hingen en opofferden? Welke gronden droegen zij daarvoor aan? Doordat hier nooit over wordt gesproken – de bronnen van het nazigedachtengoed zoals Hitlers Mein Kampf worden zelfs het liefst verboden – zijn de nazi’s militair wel verslagen, maar met de aanval op hun gedachtengoed (of ‘Weltanschauung’ zoals Hitler het zelf noemde) is men nog altijd niet eens begonnen! Ook bv. Sloterdijk spreekt in dit verband van “de merkwaardige zwijgzaamheid van de oprecht filosofische kritiek op de zogenaamde fascistische ideologie” (NB. voor het gemak gooi ik het nazisme/antisemitisme en fascisme op één hoop, ook al heeft het fascisme geen antisemitische kern). Het idee is klaarblijkelijk: het fascisme is zo’n gedegenereerde, inferieure en uiteraard schadelijke theorie dat zij geen serieuze analyse of studie verdient: zij dient slechts zo krachtig en resoluut mogelijk te worden afgewezen.