Inleiding
Nergens
liggen de leugens er zo dik bovenop en daarmee is nergens de totalitaire dwang
zo sterk als in de linkse subdiscipline van het (gelijkheids)feminisme.
vrijdag 28 april 2017
Casanova, Don Juan en de femme fatale (een decadent relaas over seksuele roofdieren)
“In my study of
communist societies, I came to the conclusion that the purpose of communist
propaganda was not to persuade or convince, not to inform, but to humiliate;
and therefore, the less it corresponded to reality the better. When people are
forced to remain silent when they are being told the most obvious lies, or even
worse when they are forced to repeat the lies themselves, they lose once and
for all their sense of probity. To assent to obvious lies is...in some small
way to become evil oneself. One's standing to resist anything is thus eroded,
and even destroyed. A society of emasculated liars is easy to control. I think
if you examine political correctness, it has the same effect and is intended
to.”
(Theodore Dalrymple)
vrijdag 21 april 2017
De terroristische rechtvaardiging van terreur
Terreuraanslagen
door moslims beheersen al een tijdje het nieuws in het Westen. Maar met het
fenomeen van terrorisme zijn we langer vertrouwd, nu terrorisme in wezen bijna
een typisch Westerse traditie is: alleen werden ze voorheen vooral door
anarchisten en andere extreem-linkse groeperingen gepleegd. Toch denk ik dat de
mind set van een moslimterrorist en een anarchist voor een groot deel dezelfde
is (de moslimterroristen plaatsen zich aldus ironisch genoeg in een Westerse
traditie met hun anti-Westerse aanslagen en omgekeerd leerde bv. de RAF de
kneepjes van het vak door in de leer te gaan bij Palestijnse terroristen zodat
er een duidelijke verbinding tussen beide groepen bestaat), zodat het
interessant is om die algemene terroristische mind set eens nadere aandacht te
schenken: wat motiveert de terrorist en wat denkt hij met terreur te bereiken?
Het is makkelijk en sowieso politiek correct om niet verder te gaan dan de
primaire gevoelens van afschuw, maar als filosoof/intellectueel wil ik graag de
ander, inclusief de terrorist, begrijpen, te meer nu ik het idee heb dat er
überhaupt weinig wordt nagedacht over wat terroristen drijft – zelfs niet in de
huidige golf van terroristisch geweld – en dat veel van wat er wel wordt
gedacht op misvattingen berust.
zondag 2 april 2017
Een cultuurrelativistische beschouwing van ‘islamofobie’
Inleiding
Velen
vatten de Europese weerzin tegen de islam op als een vorm van xenofobie of
racisme. Vaak zijn het zelfs (zelfverklaarde) intellectuelen die daarmee mijns
inziens hun intellectueel faillissement laten zien want deze ‘analyse’ is zo plat als een dubbeltje en onjuist bovendien. De
opvatting van islamofobie als xenofobie of racisme getuigt in feite van een
totaal gebrek aan analyse. Nu is er – in een soort Nietzscheaanse traditie –
wel een racistisch argument te maken dat weerzin tegen de islam het symptoom
van een heimelijke xenofobie of racisme is, maar dat argument vind je juist
weer nooit ergens terug. Ik zal dat argument hier ontwikkelen.