donderdag 25 februari 2016

De wraak van het plebs (waarom de revolutie nakende is)

Inleiding

Trump lijkt kans te maken op presidentschap, Wilders en zijn PVV blijven onverminderd populair, er komen meer referenda: het populisme lijkt sterker dan ooit en een serieuze bedreiging te zijn geworden voor de gevestigde orde. In de media – die op hand van de gevestigde orde zijn – verschijnt een stroom van artikelen die dit fenomeen behandelen maar slechts uit oogpunt van afkeer en afwijzing. Men is simpelweg baffled en vol onbegrip over wat er gaande is. De artikelen verraden bovenal een diepe minachting voor het plebs dat steun geeft aan de populistische revolte. Zo staan er alleen al vandaag twee artikelen op nrc.nl waaruit het onbegrip en de minachting blijkt. De eerste heeft de alleszeggende kop ‘Tien jaar PVV betekent tien jaar verzieking politiek klimaat’ en de tweede stelt als vraag: “Wat is er met ons in Europa gebeurd dat de redelijkheid, de redelijke twijfel, de redelijke vragen zijn omgeslagen in verongelijktheid en rancune?” (http://www.nrc.nl/handelsblad/2016/02/24/geen-tragedie-maar-een-wederopstanding-1592143). Maar in plaats van een antwoord op die vraag te geven, barst de auteur Louise O. Fresco slechts los in een bejubeling van de multicultuur en het welkombeleid van Merkel (op basis van de multiculturalistische ‘verrijking door verscheidenheid’) dus suggererend dat de ‘verongelijkten’ die tegen dit beleid protesteren simpelweg xenofoob en dom zijn. Een en ander heeft mij geprikkeld om het fenomeen te verklaren (en het plebs enigszins in bescherming te nemen), hetgeen ik hier zal doen.