zaterdag 5 september 2015

Ideologische reflecties met betrekking tot de migrantenstroom

Inleiding

In http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/05/over-drugs-en-prostitutiebeleid-waarom.html liet ik zien dat de argumenten voor en tegen drugs en prostitutie in wezen dezelfde zijn, hetgeen de draai van links qua prostitutie maar niet qua drugs opvallend maakt. Ook het onderwerp dat momenteel de media beheerst, de immigranten- of vluchtelingenstroom, laat hetzelfde stramien qua argumentatie voor en tegen zien waarbij niet alleen rechts maar ook links weer ouderwets links is zodat op een voorspelbare manier links en rechts tegenover elkaar staan (hetgeen opnieuw aangeeft dat de termen ‘links’en ‘rechts’ nog altijd zeer bruikbaar zijn om de verschillende posities in de huidige discussies te verhelderen). Ditmaal wil ik echter een draai maken: ik ben ‘links’ op drugs en prostitutie maar ‘rechts’ op islam en immigratie. De redenen ga ik u vertellen.


Het probleem van democratie: onbekend maakt onbemind

Het probleem van een democratie is dat de mens conservatief is waardoor het bekende gezegde ‘onbekend maakt onbemind’ opgeld doet, hetgeen ertoe leidt dat in een democratie de meerderheid graag alles verbiedt dat des minderheden is. Immers, men kent de gebruiken of liefhebberijen van de minderheid niet zodat men die afwijst omdat men zich graag laat bang maken en alle fantastische horrorverhalen erover gretig gelooft. Sowieso heeft men die vreemde gebruiken of liefhebberijen niet nodig (de meerderheid kan immers prima zonder), dus waarom het risico nemen om ze toch te tolereren? Het is in wezen op grond van dit ‘onbekend maakt onbemind’ dat de meerderheid zaken als drugs en prostitutie wil verbieden: men kent het niet, men hoort er de vreeswekkendste horrorverhalen over en zelfs als die overdreven zouden zijn, waarom dan toch niet het zekere voor het onzekere nemen en het gewoon allemaal verbieden want je kunt immers ook prima leven zonder drugs en prostitutie. Vraag bv. aan een tegenstander van de legalisering van drugs wat het verschil is tussen heroïne en cocaïne en hij heeft geen idee. Maar hij hoeft ook geen kennis van drugs te hebben volgens hemzelf, want hij ‘weet’ dat er mensen dood gaan aan drugs (zelfs aan cannabis, zo ‘weet’ de nieuwe minister van Veiligheid & Justitie Van der Steur). En dat is genoeg want aangezien dood gaan niet wenselijk is, moeten we geen (legalisatie van) drugs willen. Het tegenargument heeft – naast het principiële punt van tolerantie dat echter net als privacy sowieso geen waarde heeft voor rechts – dan ook altijd de vorm van het leveren van kennis hetgeen echter een zeer moeizame, zo niet hopeloze, strijd is: de voorstander van legalisatie van drugs en prostitutie kan hele boeken voordragen over hoe het werkelijk zit (dat bv. alcohol en tabak verslavender en schadelijker zijn) en dat de angsten dus relatief ongegrond zijn, maar het zal weinig effect sorteren omdat de tegenstanders simpelweg geen reden hebben om overtuigd te willen worden. Juist omdat zij sowieso niet in aanraking willen komen met drugs of prostitutie, raakt de wetgeving erover hen ook niet (direct). Hun belang is slechts om ervan verschoond te blijven, het liefst ook van de hele discussie erover zodat ze die hooguit voor de vorm maar – mede vanwege hun eigen gebrek aan kennis – zeker niet inhoudelijk willen voeren.

De liberale rechtsstaat

Overigens, om deze reden stelt het liberalisme de rechtsstaat tegenover de democratie: de rechtsstaat beschermt minderheden en hun gebruiken en standpunten (bv. vrijheid van godsdienst en meningsuiting) en leert zo tolerantie voor het vreemde. Het liberalisme gelooft immers in de individuele autonomie waardoor zelfs de meerderheid niet heeft te bepalen hoe iemand moet leven. Op basis van een sociaal-darwinisme hoopt het liberalisme zo ook de samenleving vooruit te kunnen helpen: de conservatieve meerderheid blokkeert elke verandering – en ‘stilstand is achteruitgang’ – maar tolerantie van afwijkende gebruiken en opvattingen, al dan niet door middel van ‘vers bloed’ in de vorm van een instroom van migranten, kan een innovatieve impuls geven. Het liberalisme stelt zo een ‘kracht door verscheidenheid’ in plaats van een (fascistische) ‘kracht door eenheid’.

Het rechtse spookbeeld van immigratie

Eenzelfde situatie zien we in de immigratiediscussie. Rechts debiteert nogal groteske horrorverhalen over die instroom waarbij de immigranten, die qua de beelden uit het nieuws al doen denken aan een zombie-invasie uit films, ook daadwerkelijk als een soort gevaarlijke onmenselijke zombies worden voorgesteld die het zelfs fysiek op ons gemunt hebben en bovendien als een sprinkhanenplaag onze ‘akkers’ (welvaart) leegplunderen. En ook al zou dit wat overdreven zijn, waarom zouden we het risico nemen of zelfs maar een beetje van onze veiligheid of welvaart afstaan door grote aantallen immigranten binnen te laten? Links reageert daarop door middel van hun bekende reflexen: ‘onbekend maakt onbemind’ dus zodra autochtonen en allochtonen elkaar ontmoeten, dan zal het (wederzijdse) wantrouwen vanzelf verdwijnen. Die paar immigranten zullen onze samenleving niet veranderen, zo verzekert links ons, en sterker nog, we hebben de immigranten zelfs nodig om ter compensatie van de vergrijzing van de eigen bevolking de economie op peil te kunnen houden. Het rechtse wantrouwen en doemdenken is aldus slechts gebaseerd op vooroordelen dus op ‘onderbuik’-gepruttel en racisme, welke intolerantie keihard moet worden bestreden omdat anders de migranten er het slachtoffer van zijn. Omdat links racisme als het grootste kwaad opvat, is het grootste linkse bezwaar tegen de democratie dan ook dat een niet door een rechtsstaat ingeperkte of door een professionele volksvertegenwoordiging bemiddelde democratie het racisme alle ruimte zou geven. En uiteraard geeft links nog graag het morele standpunt ‘geen mens is illegaal’, maar dat is een stropop omdat niemand beweert dat een mens illegaal kan zijn (men beweert slechts dat een verblijf van iemand in ons land zoals ook in jouw of mijn huis illegaal kan zijn) en kunnen we aldus sowieso terzijde schuiven.

Het linkse vertrouwen

Waarom gaat het zo mis met het linkse standpunt inzake de immigratie terwijl de vergelijkbare argumenten zo goed zijn als het bv. om drugs gaat? Het eerste verschil met het drug- en prostitutiedossier is dat de kennis van zaken bij het immigratie- en islamdossier juist meer bij rechts zit terwijl links zich louter bedient van vooroordelen (ook al zijn dat dan positieve vooroordelen jegens de allochtonen naast de negatieve vooroordelen jegens de 'racistische' autochtonen waardoor links de rechtse vooroordelen moedwillig op z'n kop zet). De reden is dat rechts de islam en de immigratie zo’n groot gevaar achten dat ze zich erin hebben verdiept in een poging ook links te overtuigen van de noodzaak de migranten buiten de deur te houden. Zo kent menig PVV’er meer Korancitaten dan een gemiddelde moslim! Sowieso kun je na jarenlange gepubliceerde rapporten en statistieken over de hoge percentages schooluitval, werkloosheid, overlast, criminaliteit en terreur onder Marokkanen, die bij menigeen worden ondersteund met eigen ervaringen, niet meer zeggen dat het een ‘vooroordeel’ is dat er zoiets als een Marokkanenprobleem is. Nu is het links dat al die kennis irrelevant acht en baseert dat behalve op het liberaal moedwillig negeren van alle statistieken (want je moet een persoon op diens gedrag beoordelen en niet op de statistieken over zijn etnische groep) op het typische linkse geloof in de goedheid van de mens. Het gaat er bij een links persoon gewoon niet in dat een moslim niet ook zou streven naar vrede, vriendschap en zou geloven in de gelijkwaardigheid van alle mensen en geloven. Moslims die terreurdaden plegen of anderszins onze rechtsstaat niet erkennen, zouden altijd “een héél kleine minderheid” vormen die je geheel los dient te zien van de grote meerderheid van moslims die wel zou deugen. En zelfs als alle moslims terroristen zouden zijn (quod non), dan zou dat volgens links nog niets zeggen over deze groep omdat er altijd nog een moslim kan worden geboren die niet terroristisch is. Alle religies zijn ook gelijkwaardig en leren alle slechts naastenliefde volgens links, zodat de islam nooit een probleem kan vormen (zie http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/04/het-verschil-tussen-islam-en-christendom.html). Macht en dus instituten corrumperen, zoals we dat hebben gezien bij de katholieke kerk, maar juist omdat de islam niet zulke instituten heeft (er is geen centrale macht) is de islam volgens links de ideale religie die alleen maar goed kan doen. En zelfs als de islam niet zou deugen en de meerderheid van immigranten zou anti-rechtsstatelijk zijn (quod non), dan nog is er volgens links niets te vrezen: links gelooft immers dat elk individu het product van zijn omgeving is zodat links gelooft dat elke immigrant die hier voet zet vanwege onze liberale omgeving automatisch zelf in een liberaal verandert. Kortom, links hoeft niets te weten van de statistieken of van de Koran om toch zeker te kunnen zijn dat het allemaal wel goed komt en dat rechts alleen maar de immigratie van met name moslims probeert te stoppen omdat rechtse mensen racisten zijn.

Links predikt haat en moslims zijn haar voetvolk

Maar als we toch naar de feiten kijken dan zijn die niet geruststellend. De integratie verloopt moeizaam (omdat anders dan in bv. de VS immigranten in Europa vaak laag opgeleid zijn en veelal in een uitkeringenfuik komen en zo buiten de samenleving blijven staan) en in wezen via twee sporen. Aan de ene kant is er een grote groep die integreert en geen problemen veroorzaakt. Aan de andere kant brengt de relatief succesvolle integratie van met name Marokkanen paradoxaal ook een groot aandeel in criminaliteit en terrorisme voort: Marokkanen hebben ons individualisme en consumentisme omarmd, maar vanuit hun economische achterstand zijn zij daardoor bijzonder vatbaar voor criminaliteit en voor de linkse haat tegen de westerse maatschappij alsmede voor de radicale islam vanuit een individualistische eigen interpretatie van de islam hetgeen hen tevens vatbaar voor terrorisme maakt. Een zeer zichtbaar aspect daarvan is het opbloeiende virulente antisemitisme en het geweld tegen Joden: links voedt dag in dag uit de haat tegen Israël (het diepe antisemitisme van links blijkt al uit het feit dat links alleen maar woedend kan worden als een Israëli bv. een Palestijnse jongen hardhandig vastpakt en onverschillig blijft als moslims duizenden onschuldigen martelen, verkrachten en vermoorden) en vanwege de traditionele jodenhaat onder moslims brengt links zo het islamitische geweld tegen Joden tot een hoogtepunt (zoals ook het moderne antisemitisme in de moslimwereld vooral uit westerse bronnen zoals Hitlers Mein Kampf komt), resulterend in onder meer de terroristische aanvallen op Joden in West-Europa. Qua het geweld tegen de westerse samenleving in het algemeen en de Joden in het bijzonder, zou je kunnen zeggen: links leert de theorie en moslimjongeren brengen haar in de praktijk. Het gevolg is dat Europa steeds onveiliger wordt voor Joden en steeds meer zullen worden gedwongen om Europa te verlaten. Met nog altijd levende Holocaust-overlevenden in ons midden zou Europa zich daar zeer voor moeten schamen.

Het gevaar van multiculturalisme

Maar een grote immigratie van moslims bedreigt uiteindelijk alle niet-moslims en minderheden zoals vrouwen en homo’s. Links is naïef te denken dat moslims vanzelf seculier en liberaal worden in een seculier en liberaal land: voor een deel zal dat wel opgaan maar we zien in de praktijk dat een grote kern juist fanatieker en radicaler wordt in hun religie omdat ze als immigrant cultureel gespleten raken en dan houvast gaan zoeken in hun traditionele religie. En het multiculturele beleid van het Westen geeft moslims ook alle ruimte om een vrije geloofsbeleving tot stand te brengen (resulterend in bv. gescheiden zwemmen voor mannen en vrouwen). Martin Luther Kings droom van een kleurenblinde samenleving is typisch modernistisch en ‘achterhaald’ door het multicultureel postmodernisme: zoals zwarten (resp. vrouwen) niet meer een gelijkheid wensen met blanken (resp. mannen) maar erkenning van hun speciale etniciteit (resp. geslacht), resulterend in zeg maar bv. de eis dat hiphop als volwaardig wordt gezien in plaats van de eis dat ook zwarten toegang krijgen tot de muziek van Mozart, zo eisen moslims hun vrijheid van godsdienst inclusief intolerantie tegen homo’s en afvalligen en onderdrukking van vrouwen in plaats van bv. toegang tot onze universiteiten. Multiculturalisme resulteert zo in de eis van speciale groepsrechten en vanwege de eis van gelijkheid (in resultaat zoals het socialisme dat ook eist) ook positieve discriminatie van minderheden. Het multiculturalisme is een vreemde en nogal rampzalige mix van conservatisme, liberalisme en socialisme: het gelooft met het conservatisme dat het individu slechts binnen zijn eigen groep kan gedijen (volgens Aristoteles’ concept van de mens als ‘politiek dier’: het individu kan slechts het goede leven verwerven binnen de polis dus gemeenschap) en het gelooft met het liberalisme dat diversiteit dus verschillende culturen een ‘verrijking’ van de samenleving is. Maar het liberalisme weet dat er pas verrijking optreedt als in een cultuur een innovatief denkend iemand – zeg maar iemand die ‘out of the box’ denkt zoals bv. Einstein deed (http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/08/enige-wetenschapsfilosofie-in-het-licht.html) – verschijnt en mag verschijnen, maar die verrijking treedt niet op als individuen blijven opgesloten in hun eigen cultuur en ook geen contact mogen maken met individuen van andere culturen (zoals veel moslima’s geen contact mogen maken met niet-moslims). Sowieso zijn de vaak analfabete gastarbeiders die voorheen de immigratie vormden geen vooruitgang voor Nederland (anders dan voor de bedrijven die arbeiders nodig hadden) – om welke reden nota bene de SP aanvankelijk zich ook tegen de moslimimmigratie keerde: het socialisme en het liberalisme hebben gemeen dat ze beide geloven in vooruitgang in plaats van ‘cultuurrelativisme’ zodat de Westelijke beschaving op een echt hoger niveau staat dan die van een gemiddeld Afrikaans of islamitisch land is en we dus onze vooruitgang niet dienen door mensen uit een nog 'feodaal' Afrikaans land of een nog 'middeleeuws' moslimland hierheen te halen. Het concept van ‘ontwikkelingshulp’ is dan ook een typisch progressief concept en is gebaseerd op het oordeel dat onze beschaving superieur is naar welk niveau de rest nog moet worden gebracht, terwijl het conservatisme en het multiculturalisme menen dat elke beschaving gelijkwaardig is omdat reeds het bestaan dus overleven van een beschaving haar succes bewijst (in de woorden van Sloterdijk zou men de verschillende culturen kunnen zien als verschillende sociale immuunsystemen die erin zijn geslaagd maatschappelijke ziekte en ondergang buiten de deur te houden).

Conservatisme vs multiculturalisme

Het conservatisme staat echter tegelijkertijd meer nog dan de andere ideologieën lijnrecht tegenover het multiculturalisme omdat a) bij de onvermijdelijke gedeeltelijke assimilatie beide culturen of ‘immuunsystemen’ worden ondermijnd door de toevoeging van nieuwe elementen (het reeds beschreven ‘Marokkanenprobleem’, dat het gevolg is van de vermenging van twee culturen, kan hier als voorbeeld dienen) b) bij de door het multiculturalisme gestimuleerde afwezigheid van assimilatie (‘integratie zonder assimilatie’) er verschillende en conflicterende waardenstelsels en dus uiteindelijk rechtssystemen ontstaan. Zoals ook met bv. de Hells Angels dreigt, ontstaan zo ‘staten binnen staten’ (zie ook  http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/05/hells-angels-marokkanen-en-de.html) en ‘no go-areas’ waar moslims hun eigen rechtssysteem aan iedereen opleggen en waar de Staat dus de politie niet wordt geaccepteerd (en reeds nu zien we al dat in Nederlandse stadswijken met een overwegende moslimpopulatie die Staat en politie niet wordt gerespecteerd en met een overmacht zo’n wijk moet binnengaan om één crimineel op te pakken). Uiteindelijk resulteert dit in een burgeroorlog, zoals we die ook op vele plekken in de wereld ten heden dage zien: bijna overal ter wereld waar moslims een meerderheid zijn gaan vormen (en in veel grote Europese steden dreigt die situatie al te ontstaan) zijn moslims een gewelddadige opstand begonnen om de vestiging van een islamitische staat af te dwingen. Het is naïef te denken of erop te gokken dat dit in Europa anders zal zijn. Diversiteit gaat ten koste van de sociale cohesie en als binnen die diversiteit niet iedereen de liberale rechtsstaat respecteert – welke rechtsstaat precies beoogt om die onvermijdelijke conflicten op basis van het recht en daarmee vreedzaam te beslechten – dan is geweld de enige uitkomst.

De botsing der beschavingen

Dat maakt de vergelijking met bv. Libanon en Turkije die tussen de één en twee miljoen vluchtelingen opnemen of Nederland die in WO I honderdduizend Belgen opnam zo mank: het gaat daar om buurlanden met een vrijwel identieke cultuur. Niet alleen is er daarom geen ondermijning van de eigen cultuur maar is ook de acceptatie van de bevolking voor de ‘vreemdelingen’ veel groter. Bovendien zien we dat bij opvang in buurlanden terugkeer na afloop van de oorlog veel makkelijker en dus massaler is zodat de opvang dan ook echt tijdelijk is: bv. bijna alle Belgen die Nederland opnam tijdens de oorlog zijn na de oorlog weer teruggekeerd naar België. Van dit alles is geen sprake bij de huidige immigratie naar Europa: deze vluchtelingen of immigranten zijn nu al niet meer van plan ooit terug te keren naar hun geboorteland (anders dan bij wijze van vakantie), laat staan als ze hier eenmaal zijn gevestigd. Dat maakt dat deze vluchtelingen tegelijkertijd ook immigranten zijn (dus niet louter vluchtelingen) en dat velen onder hen, al dan niet met een vals Syrisch paspoort, al überhaupt niet als vluchteling maar als immigrant komen. De Europese beschaving is – zoals we sinds Nietzsche wel plegen te zeggen – een joods-christelijke beschaving en zoals Nietzsche die beschaving juist verachtte en daarom de islam prees als het tegendeel van die beschaving, zo is de islam bij uitstek een cultuur die de Europese beschaving direct ondermijnt in haar fundamenten. De linkse gedachte dat alle religies in de kern naastenliefde leren is een projectie van het christendom op andere religies (zie meer over het verschil tussen islam en christendom op http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/04/het-verschil-tussen-islam-en-christendom.html). Het is wonderlijk dat het Westen actief (de typisch joods-christelijke waarden van) mensenrechten en vrijheden naar alle delen van de wereld wenst te exporteren en tegelijkertijd die beschaving op eigen bodem ondermijnt door massa’s moslims op te nemen die zich nog niet hebben ‘bekeerd’ tot die joods-christelijke waarden en dat juist vanwege ons multiculturalisme ook niet hoeven te doen. Er zit dan ook veel politieke ‘common sense’ in het Oost-Europese standpunt dat we wel christelijke vluchtelingen zouden moeten opnemen maar zo min mogelijk islamitische vluchtelingen (al zal dat ongetwijfeld in strijd zijn met antidiscriminatiewetgeving: hier schiet het joods-christelijk liberalisme zichzelf in de voet dat immers iedereen gelijk behandelt en ook antiliberalisme tolereert).

Waarom links je moeder niet wil voortrekken boven de vreemdeling

Het tweede verschil met drugs en prostitutie ligt in het verlengde van voorgaande en is van moreel-politieke aard. Het antiracisme van links impliceert dat alle mensen gelijk moeten worden behandeld, hetgeen erg tegennatuurlijk is: als zowel je moeder als een volslagen vreemdeling dreigt te verzuipen dan mag je volgens links niet eerst je moeder redden. Uiteraard begrijpt links ook wel dat je zoiets tegennatuurlijks niet kunt vragen aan mensen, maar precies daarom wil links graag een grote overheid die alles eerlijk verdeelt en er voor zal zorgen dat je moeder niet wordt voorgetrokken boven de vreemdeling. Dat is volgens links ook de hele raison d’être van de Staat als ons collectieve, rationele en dus betere ‘ik’: wij worden gedreven door ons biologisch egoïsme (dat ook de eigen genen wil beschermen en dus de eigen familie boven de rest plaatst) maar gelukkig hebben wij de Staat die deze biologie corrigeert in de vorm van de moraal die iedereen – vanachter een ‘veil of ignorance’ zoals bij Rawls – in beginsel gelijk behandelt. Links eist daarom dat we zo veel mogelijk vluchtelingen en ‘gelukszoekers’ (het verschil is niet relevant want iedereen zoekt geluk en waarom zouden wij anderen geen geluk gunnen?) opnemen op grond van de moraal of ‘medemenselijkheid’. Inmiddels is er een heus media-offensief gestart vanuit de linkse onderbuik, waarbij feiten en argumenten geen rol meer spelen maar die geheel is gericht op de emotie zoals die moet worden opgewekt door een foto van een verdronken jongetje op het strand en waarop als enige legitieme vraag mag worden gesteld wat wij kunnen doen om deze ‘vluchtelingen’ te helpen.

De moralisering van de politiek

Het zal geen toeval zijn dat voor de verandering nu eens vrouwen het TV-beeld domineren in deze onderdompeling in ‘emoporno’ (al was het maar omdat er moet worden gehuild bij de beelden om te laten zien dat je gevoel hebt). Moraal is immers van oudsher een ‘vrouwen’-ding. Tussen haakjes: er zal ook een al dan niet onbewust erotisch motief meespelen nu juist vrouwen zo massaal en zo gretig de exotische jonge mannen - deze 'nobele wilden' - willen binnenhalen (ook bij chimpansees vinden de vrouwtjes, bij wijze van anti-incest dus om de genenpool van de eigen groep te verrijken, juist de mannen van buiten de eigen groep onweerstaanbaar). Onder meer Kant en Nietzsche verachtten de uiterste verwijving en verwekelijking van de moraal door deze ook nog op medelijden te baseren zoals Schopenhauer deed en zij zouden zich omdraaien in hun graf als zij zagen dat links nu eist dat het medelijden zelfs de basis van het politiek handelen wordt. Er is echter – in weerwil van de huidige tendens om de politiek te moraliseren – zoals ik al eerder aan de hand van Weber heb betoogd, een verschil tussen politiek en moraal: het is zeker moreel om vluchtelingen en zelfs economische ‘gelukzoekers’ te helpen, zodat een kerk als het ware geen knip voor de neus waard zou zijn als het niet onderdak zou bieden aan vluchtelingen en andere daklozen of hulpbehoevenden, maar de Staat dient primair de bevolking onder haar jurisdictie veiligheid (voeg hier Hobbes in) en als het even kan ook een zekere welvaart te garanderen. En zoals ik hiervoor heb betoogd wordt onze veiligheid zeker niet gediend door massa’s immigranten met een sterk verschillende cultuur en religie toe te laten. Temeer nu de moslimwereld in deze tijd sterk rancuneus ten aanzien van het Westen staat (het moslimfundamentalistische Iran hanteert het ‘dood aan de VS’ zelfs zo ongeveer als staatsleus) en de gemiddelde moslim dus expliciet vijandig tegenover onze cultuur en samenleving staat met daarbij nog de opmars van een ‘protestantse’ radicale islam zoals IS, is het beeld dat we met de ‘vluchtelingen’ het paard van Troje binnenhalen niet geheel onterecht (daarvoor hoeven we niet eens bang te zijn dat er IS-strijders meereizen met de vluchtelingen: naar schatting staat een kwart van de moslims en een nog veel groter percentage van de moslimjongeren in Europa sympathiek ten opzichte van organisaties als IS en al-Qaida). En in plaats van dat de immigranten onze economie kunnen ‘redden’, kosten zij ons vooral geld: zo’n € 43.000 per immigrant (http://vorige.nrc.nl/international/Features/article2514448.ece/Immigration_comes_at_hefty_price). In de eerste jaren van verblijf in Europa kosten zij ons relatief nog meer geld, want zelfs na acht jaar verblijf in Europa is maar 40% aan het werk (http://www.knack.be/nieuws/belgie/vluchtelingen-ondergraven-onze-sociale-zekerheid-niet-dat-doen-we-zelf/article-opinion-599073.html). Links hamert erop dat de immigranten slechts een zeer kleine minderheid vormen en dus ‘ongevaarlijk’ en van weinig effect, maar die conclusie is niet gestoeld op feiten: reeds nu worden bv. de wachtlijsten voor huurwoningen voor autochtonen langer door de komst van vluchtelingen die voorrang krijgen bij de toewijzing van woningen. Bovendien is de geschiedenis altijd door minderheden bepaald (de massa beweegt slechts mee met de politiek actieve voorhoede of elite). Sowieso groeit ondertussen de frustratie onder de immigranten, die gevangen zitten in een gesloten cirkel van uitkeringen en criminaliteit en zich als tweederangsburgers behandeld voelen, resulterend in steeds meer criminaliteit, aanslagen en rellen, hetgeen weer steeds meer weerzin (‘xenofobie’) en weerstand bij de autochtonen opwekt waardoor de kans op een burgeroorlog net zo sterk toeneemt als de kans op echte integratie.

Waarom niet alle mensen gelijke zorg verdienen

Ironisch genoeg wil links, die anders zo tegen een ‘feitenvrij’ discourse is, op dit dossier niets hebben van de feiten omdat het onze morele plicht om de migranten te helpen boven alles – zelfs boven onze mogelijke ondergang – stelt (bv. ‘de waarde van een mens kan niet in een bedrag worden uitgedrukt’). Maar zoals bv. Richard Miller betoogt vereist moraal wel een gelijk respect voor alle mensen maar kunnen speciale relaties (ook met jezelf) goede redenen geven voor ongelijke zorg: nabijheid heeft een speciale morele waarde. Zo is de persoonlijke ontmoeting de minimale speciale relatie die de basis voor wederzijdse erkenning geeft, zo is de plicht tot hulp aan nabije mensen in nood de efficiëntste en goedkoopste toewijzing van verantwoordelijkheden om te helpen en zo brengt de plicht voor anderen om jouw controle over je omgeving te respecteren voor jouzelf een verantwoordelijkheid mee om aandacht te hebben voor zaken in je omgeving die zorg behoeven. Dit verklaart ook waarom de media en in het verlengde daarvan veel particuliere burgers nu pas – nu de immigranten letterlijk op onze stranden aanspoelen – in actie komen (terwijl we nog steeds apathisch blijven onder de berichten van vele duizenden dode kinderen in de oorlog in Syrië zelf). Sowieso schept zo de globaliserende wereld een steeds mondialere verantwoordelijkheid voor allen (temeer nu de rijken bijdragen aan en profiteren van een mondiale institutionele orde die de armoede en uitbuiting in arme landen in stand houdt). Maar Miller geeft ook goede redenen voor de ‘patriotic bias’ bij uit belasting gefinancierde hulp ten gunste van behoeftige vreemden in eigen land (of continent):
1) Mijn landgenoten moeten wetten gehoorzamen die mede door mij tot stand zijn gekomen. Het zou daarom van een gebrek aan respect voor mijn landgenoten getuigen indien ik buitenlanders help in plaats van mijn landgenoten die lijden als gevolg van de mede door mij opgelegde wetten (zelfs als de buitenlanders meer lijden en hulp aan hen makkelijker is).
2) De vervulling van de plicht voor allen in het territorium van de regering tot loyale participatie in het gemeenschappelijke project van collectieve zelfregelgeving, voor zover men daartoe in staat is, impliceert (gemeenschappelijke) loyaliteit naar de coparticipant. 
Zelfs ten aanzien van een Nederlandse junkie en uiteraard een zorgbehoevende bejaarde hebben we zo een speciale verantwoordelijkheid die we niet ten aanzien van een Syriër hebben. Weliswaar ontslaat dit ons niet van de plicht tot hulp aan vreemdelingen, omdat reeds het hen de weg blokkeren ook morele verplichtingen geeft, maar wij hebben wel het soevereine recht - in het verlengde van de liberale individuele autonomie dienen we ook een volkssoevereiniteit te respecteren - om onze eigen veiligheid en welvaart te beschermen door hen de weg te blokkeren en het ‘eigen volk’ voor te trekken qua voorzieningen, waarbij we onze plicht jegens de vluchtelingen kunnen doen door opvang in de regio te helpen faciliteren (waar we met even veel geld ook veel meer vluchtelingen kunnen helpen) en door een bijdrage te leveren om de oorlogen te stoppen (waaraan het zeker schort: met name de VS (en Rusland) spelen een geopolitiek spel waarvan de bevolkingen van het Midden-Oosten en Europa de dupe dreigen te worden).


Conclusie

Vanuit haar liberalisme en joods-christelijke wortelen wil Europa de migranten- en vluchtelingenstroom niet stoppen, maar zij brengt zo de veiligheid (en welvaart) van haar eigen bevolking (en minderheden zoals de Joden) in gevaar, waarbij radicaal links de ondermijning van de Europese beschaving door middel van de instroom van moslims zelfs aanmoedigt. Links negeert alle feiten en risico’s en beroept zich op de moraal en de medemenselijkheid, maar politiek en zelfs moreel zijn er goede redenen om een massale migrantenstroom te blokkeren of in te dammen. Met Rawls ben ik van mening dat we van andere volkeren, zoals de moslims, niet kunnen eisen dat zij onze (joods-christelijke) rechtsstaat implementeren maar slechts dat zij 'fatsoenlijke' Staten vormen die de minimale mensenrechten respecteren en internationaal op basis van samenwerking in plaats van strijd opereren, zoals een liberaal ook niet van anderen kan eisen dat zij eveneens liberaal zijn, maar precies vanwege dat liberale respect voor een ieders autonomie heeft ook een volk het recht om over de inrichting en de samenstelling van de eigen samenleving te beslissen, zoals het liberalisme op individueel niveau een 'baas over eigen lichaam' impliceert. En dat maakt het standpunt voor bv. legalisering van drugs en prostitutie en tegelijkertijd een immigratiestop liberaal volkomen coherent.

10 opmerkingen:

  1. Toch even een paar misverstanden uit de wereld helpen (want onbekend maakt onbemind): conservatisme is niet tegen verandering. Het is wel tegen bruuske, top-down, overhaaste veranderingen. Conservatisme gelooft in evolutie & verantwoordelijkheid. Voor er verandering komt, moet deze getoetst zijn aan de gevolgen in de toekomst. Liberalisme doet dit vaak niet. Zij zien vooruitgang als per definitie positief en dit grenzeloos optimisme verblinden liberalen van onvoorziene gevolgen.

    Ten tweede, conservatieven hebben juist veel respect voor de liberale rechtstaat. Zij omarmen alle positieve tradities. Zij hebben de liberale rechtstaat omarmt als zijnde een goede traditie & de beste manier volgens uw "fascistische" kracht van eenheid te bewerkstelligen. Sociale cohesie kan niet zonder rechtstaat. Daardoor zijn conservatieven de grootste verdediger van verworven rechten zoals vrije meningsuiting, meer dan liberalen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Er zijn vele soorten conservatisme, maar (historisch) de belangrijkste lijkt die van Burke te zijn welk conservatisme inderdaad niet tegen verandering is maar slechts tegen revolutie. Het is tegen elk planmatig of principieel gemotiveerde verandering maar niet tegen ‘noodzakelijke’ verandering (‘change in order to conserve’) – ik stel me dat altijd voor als een soort ‘go with the flow’. Bovenal is het conservatisme pragmatisch (‘what works’) in plaats van principieel en heeft het een pessimistisch mensbeeld (de mens is geneigd tot het kwade zodat er een sterke overheid moet zijn om de burgers in het gareel te houden en de mens weet niet veel om welke reden de mens ook niet moet proberen een ideale maatschappij te bewerkstelligen want dat geeft onvermijdelijk een ramp). Het liberalisme is daarentegen principieel (de mens heeft onvervreemdbare rechten) en heeft een optimistisch wereldbeeld. Op dit punt zijn we het dus eens.

    Maar het gaat in mijn artikel slechts om het typisch conservatieve ‘onbekend maakt onbemind’, dat in verband staat met het conservatieve pessimisme en wantrouwen jegens de mens (zoals Hobbes dat verwoordde met ‘homo homini lupus’ en “Fear and I were born twins together”: zie http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/08/waarom-rechts-dom-maar-links-fout-is.html), resulterend in de typisch rechtse sensatiemedia en apocalyptische horrorverhalen (‘rechtse bangmakerij’ aldus links) en een remmend effect op veranderingen. En dat leidt wel degelijk tot een afkeer en ondermijning van de rechtsstaat omdat het conservatisme plichten en orde boven (de liberale) rechten en rechtvaardigheid stelt: zie http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/04/de-vernedering-van-de-rechtsstaat-en-de.html. Onder aanvoering van de conservatieven wordt de rechtsstaat momenteel ook in hoog tempo afgebroken, want conservatieven geloven niet in vrijheden (die leiden alleen maar tot losbandigheid en criminaliteit) en de rechtspraak (onze D’66-rechters spreken iedereen maar vrij of geven in ieder geval veel te lage straffen) en dus totaal niet in de rechtsstaat überhaupt. Conservatieven vinden bv. dat verdachten veel te veel rechten hebben, dat drugs en prostitutie geheel moeten worden verboden (dat toch in strijd is met het zelfbeschikkingsrecht over je eigen lichaam) en dat een grondrecht als privacy geheel moet worden afgeschaft. Zie ook http://www.politalk.nl/2015/08/06/oud-ombudsman-we-worden-voorbereid-op-minder-democratie-en-rechtsstaat/.

    Wel heb je gelijk dat het conservatisme iets meer tolerantie voor andersdenkenden kent dan het socialisme dat de andersdenkenden immers geheel wil uitroeien (zie http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/03/800x600-normal-0-21-false-false-false.html), maar dat is zeer relatief: onder leiding van de conservatieven worden bv. ‘haatimams’ geweerd en gaan alle burgers 24 uur per dag gemonitord worden waarna de politie aan je bed staat als je op ‘verdachte’ zoektermen hebt gezocht. Het conservatisme stelt nu eenmaal veiligheid boven vrijheid, waarvan ook de vrijheid van meningsuiting de dupe is. Nederland kent eigenlijk alleen het CDA als een 100% zuivere conservatieve partij en nota bene het CDA heeft fel gestreden om onder meer Wilders’ islamkritische filmpjes te verbieden en om het verbod op godslastering te handhaven dan wel om te vormen zodat alle islamkritiek strafbaar wordt! Dus hoezo zijn conservatieven de grootste verdedigers van de vrijheid van meningsuiting? Alleen bij het liberalisme is de vrijheid van meningsuiting in veilige handen (maar Europa lijkt geen echte liberale partijen te kennen).

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zoals ik al op Twitter zei, het zou fout zijn om het conservatisme voor te stellen als een strak-omlijnde ideologie. Conservatisme is als (anti-)ideologie één van de meest contradictorische, daarmee wil ik zeggen dat men dezelfde zaken vanuit een ander oogpunt totaal anders kan beoordelen.

    Als conservatieve zelf ben ik bv. grondig oneens met het "homo homini lupus" beeld dat inderdaad te pessimistisch is. Dit wilt niet zeggen dat ik het optimisme van het liberalisme omhels. Nee, ik kijk zoals veel conservatieven realistisch en nuchter naar de mens, die in staat is tot veel compassie maar ook veel geweld. Als conservatieve geloof ik in de menselijke natuur dat noch goed of slecht maar neutraal is. Als conservatief ben ik wel eens dat wanneer een mens iets slechts doet, dit moet gecorrigeerd worden. Als conservatief ben ik zeer sceptisch tegenover de overheid en geloof ik zeker niet dat overheden altijd moeten optreden (sociale controle of geweten is ook een mogelijkheid). Dit alles heeft weinig te maken met de "angst" voor verandering, maar eerder met de relatie individu-overheid.

    Conservatieven zijn niet tegen de rechtstaat an sich, zij zien de rechtstaat als essentieel onderdeel voor de sociale orde en voor bescherming tegen de overijverige overheid. Waarom zij wel sceptisch staan tegenover rechtspraak is omdat veel ervan politiek-benoemd zijn en omdat de rechters niet de nodige instrumenten krijgen om hun plicht te doen namelijk gerechtigdheid tegenover de gemeenschap. Daarom zien conservatieven dat de balans tussen rechten en plichten is doorgeslagen naar rechten waardoor procedures belangrijker zijn dan slachtoffers. Conservatieven zijn daardoor niet an sich tegen rechtvaardigheid maar wel tegen de liberale interpretatie van rechtvaardigheid. Trouwens, door te spreken over ondermijning van de rechtstaat en het afschaffen van de privacy doet u exact aan bangmakerij, sensatie en apocalyptische horrorverhalen.

    Het is absoluut niet waar dat conservatieven tegen de vrijheid van meningsuiting is, als je overal ziet zijn het juist conservatieven die deze vurig verdedigen. Dit is omdat de meeste conservatieven de liberale vrijheden volledig hebben geaccepteerd als tradities en onderdeel van de Westerse cultuur. Als traditionalisten willen ze elke poging van afbraak door linkse relativisten stoppen. Meer zelfs, vooral linkse commentatoren gebruiken het discours van veiligheid om elke vorm van kritiek (voornamelijk ten aanzien van de islam) tegen te houden. Ook zaken als homo-acceptatie en vrouwenemancipatie worden het vurigst verdedigd door de conservatieven net omdat dit een belangrijk onderdeel is van de Westerse cultuur. Deze zaken zijn enkel te verklaren omdat conservatieven zelf vaak geseculariseerd zijn en niet meer zo zwaar steunen op de christelijke notie van moraal.

    Kortom, conservatisme is een zeer breed spectrum van interpretaties en afhankelijk van hoe je het bekijkt is het voor of tegen liberale vrijheden, de rechtstaat, privacy, enz. Het is dan ook fout om juist die interpretatie te nemen die het best past bij een anti-conservatieve discours als zijnde een vijand van het liberalisme en niet een bondgenoot.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Die conservatieve strijd voor vrijheid van meningsuiting is niet principieel (zoals die wel principieel voor het liberalisme is) maar pragmatisch: precies omdat links de vrijheid van meningsuiting wil onthouden aan rechts in het kader van het ‘verbod op discriminatie’, strijdt rechts om haar ‘politiek incorrecte’ meningen te mogen uiten (een strijd die ik overigens als liberaal ondersteun).

    Maar omdat die strijd pragmatisch is, staat het conservatisme niet voor een principiële, radicale vrijheid van meningsuiting maar zien we in de praktijk dat het conservatisme zelf ook weer die vrijheid wil inperken waarbij het dan in eerste instantie vooral de ‘extreme’ meningen wil verbieden, dus zowel die van radicale moslims als die van extreem-rechts. Om opnieuw het CDA als voorbeeld te geven: die wil nu bv. ook de verheerlijking van geweld (zoals de filmpjes van IS) verbieden. Als liberaal ben ik daar tegen (om zowel de principiële reden dat ook geweldaanhangers hun mening moeten mogen verkondigen als de praktische reden dat we bij een verbod/censuur niet meer zo makkelijk kunnen weten wat bv. radicale moslims denken en van plan zijn).

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Als liberaal begrijp je ook dat er beperkingen zijn aan vrije meningsuiting (indien niet ben je libertair en doe je de naam liberaal oneer aan). Vrije meningsuiting kan niet gebruikt worden voor het aanzetten tot haat en geweld (en daar ligt de discussie of rechts haatzaait tov moslims of niet). Bij ISers is het redelijk makkelijk om te zien dat hun filmpjes vooral de bedoeling heeft te rekruteren. Als conservatief ben ik met deze beperking volledig eens, exact voor de veiligheid en openbare orde. Het praktische komt hier op de tweede plaats.

    Ik zou ook willen op wijzen dat geen enkele conservatieve ooit heeft gepleit om radicaallinkse partijen de mond te snoeren of in een een cordon te plaatsen. De meeste conservatieven hebben ook respect voor de democratische spelregels en ijveren dan ook dat elke mening wordt vertegenwoordigd in het parlement (behalve als partijen haatzaaien). Het respect voor iemand anders mening is daardoor even principieel als dat van een liberaal en niet opportunistisch, hypocriet of puur pragmatisch.

    Onbekend maakt onbemind zoals u zelf zegt en daardoor blijven heel veel misverstanden bestaan over conservatieven waar ik bij deze heb recht gezet.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dank je wel voor het delen van je kennis en inzichten in dit interessante artikel. Zeer de moeite waard. Jammer dat Joop te narrow minded is voor dergelijk materiaal. We hebben het hard nodig in deze tijden.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Terwijl ik betoog dat inzake de migratie of vluchtelingenprobleem rechts de feiten veel beter op een rijtje heeft dan links, zien we dat heuse hoogleraren immigratie en andere hooggeleerde experts op dit terrein zich ook met het maatschappelijk debat bemoeien en dan voor open grenzen pleiten en de opvattingen van andersdenkenden (zoals ik) wegzetten als (uiteraard) ‘fact-free’ onderbuikgereutel, bv. http://www.volkskrant.nl/opinie/martin-sommer-winkelt-zeer-selectief-in-ons-werk~a4129104/ en http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/33703_vluchtelingen_en_het_fact_free_realisme/. Met angst en beven open ik telkens zo’n artikel, erop rekenend dat ze mij als lezer met de echte feiten om de oren zullen slaan en ik met schaamrood op de kaken mijn artikel zal moeten verwijderen (PS. Ik pretendeer sowieso nooit de waarheid te verkondigen maar ‘slechts’ nieuwe gezichtspunten en een interessante analyse te geven). Maar tot mijn oprechte verbazing vind ik helemaal geen relevante feiten of sterke redeneringen bij al die experts, maar slechts een hoop weinig relevante feiten, het systematisch volkomen negeren van de punten die er echt toe doen volgens de andersdenkenden (zoals dat veel migranten moslim zijn terwijl wij een heel andere cultuur hebben), veel ongefundeerde aannames en louter foutieve conclusies. Ik neem niet eens de moeite dit zelf te laten zien: de reacties bij het Joop-stuk leggen al prima uit waarom het stuk van Wouter de Been kant noch wal raakt en geen enkele waardevolle bijdrage aan het debat levert. Vooruit, uit het andere artikel pik ik er deze uit: “Migratie is een onlosmakelijk deel van onze internationale samenleving.” En dat is dan de hele argumentatie waarom de grenzen open moeten! Maar waarom houdt bv. Saoedi-Arabië dan wel haar grenzen dicht (terwijl dat land nota bene in de regio ligt)? En Saoedi-Arabië is geen geïsoleerd land als Noord-Korea, maar maakt beslist deel uit van de internationale samenleving: hooguit de VS is internationaal nog actiever dan Saoedi-Arabië.

    Je vraagt je af wat van deze hooggeleerde academici als docenten is te verwachten als ze zelf alleen maar zulke slechte artikeltjes kunnen schrijven die al door bijna alle niet-deskundige lezers direct kunnen worden ontkracht. In feite zie je in al hun artikelen slechts een bevestiging van mijn artikel: hun (typisch linkse) mening is eigenlijk dat feiten en argumentaties er niet toe doen omdat de moraal – in wezen: onze christelijke naastenliefde – ons onvoorwaardelijk verplicht elke vluchteling op te nemen (en dat verklaart meteen waarom bv. Saoedi-Arabië zo ongeveer nul vluchtelingen opneemt: dat land kent geen traditie van christelijke naastenliefde). Het is echter veelzeggend dat de linkse hoogleraren niet eens over deze zelfreflectie beschikken: zij denken klaarblijkelijk echt dat zij de echte feiten en goede redeneringen hebben en de andersdenkenden alleen maar domme gedachten hebben en prutsstukjes kunnen schrijven. Ik vrees dan ook dat hun andersdenkende studenten, hoe briljant ze misschien ook zijn, weinig hoop op hoge cijfers kunnen hebben. En omgekeerd zal het als student laten zien dat je een christelijk, links hart hebt wel bonuspunten opleveren (inmiddels heeft ook arabist Jan Jaap de Ruiter zich in de discussie gestort: deze universitair docent haalde eerder al het nieuws door een student een 10 te geven – de eerste die hij ooit had gegeven – voor een matig opstel over dat de PVV een fascistische beweging is). Dit soort studies zijn dus zeer sterk politiek gedreven ten koste van academische integriteit en kwaliteit. Maar daar ging een van mijn laatste artikelen al over: http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/08/waarom-het-feminismedebat.html.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ....Alleen bij het liberalisme is de vrijheid van meningsuiting in veilige handen ....Conservatieven vinden bv. dat verdachten veel te veel rechten hebben, dat drugs en prostitutie geheel moeten worden verboden (dat toch in strijd is met het zelfbeschikkingsrecht over je eigen lichaam) en dat een grondrecht als privacy geheel moet worden afgeschaft?
    Jij vergelijkt een ideologie met lichaamseigenschappen? Aan de eerste kan je veranderingen aanbrengen, aan de tweede alleen met geweld. Ik laat je zien hoe je die vrijheden zelf ondermijnt met hoe het in praktijk gaat.

    Als je dochter met een dagje Amsterdam op de wallen verdwaald is en een drugssmokkelaar aan haar trekt om drugs te verkopen en ze vol angst wegrent en vol opluchting ziet een agent verderop. Toen ze bijna bij die politieagent is om hulp te vragen, de politieagent ook nog in uniform gekleed, bezig was met kopen van een zakje drugs van een andere drugsdealer en tevens vroeg hij ook nog of het van de beste kwaliteit is? Echt dus gebeurd en wat een opluchting dat ze niet aan zijn jas heeft getrokken om hulp te vragen.
    Vervolgens in een café werd haar een pilletje in drank gedaan (ze ontwaakt in een onbekende kamer), haar lichaam was ontdaan van haar zelfbeschikkingsrecht. Alles met vrijheid van drugs en prostitutie. Kun je nagaan hoe het gaat als de echte criminelen iemands recht op het lichaam ontnemen met jou legalisering.
    Deze gebeurtenissen vonden plaats in een linkse liberale samenleving al jaren geleden. Er waren geen handhavers voor de individuele rechtsbescherming. Echter, wie noodgedwongen zocht naar bescherming bij de kerk, werd verkracht (dagen lang geísoleerd en bewerkt met chloroform en tijdens die slaap, werd uit het goddelijke boek voorgelezen door de nonnen (indoctrinatie ter bevordering van genezing). Ook zijn bekende verdwenen omdat die mochten aanschouwen hoe de kerkelijke cultus werd vereerd met geselingen (waar de nonnen op priesters gezeten, paardjes reden). Mocht je de gore moed hebben om dat openbaar te maken, werd je als ongeloofwaardig en gek opgesloten en vaak gesteriliseerd.
    Dat waren pas invloedrijke machtshebbers met het uitoefenen van kerkelijke vrijheden en we zegt het dat het nog steeds niet voorkomt.
    Dat kun je verder doortrekken ook naar kinderbescherming (al waren daar misbruikte kinderen ontdaan van hun grondrecht op zelfbeschikking) en vaak uit huis geplaatst, werden ze ook vaak bij opvanggezinnen misbruikt.
    Bij wie zoek je dan je bescherming? Op wie moet je je beroepen als de daders legaal je rechten mogen misbruiken?
    Jij filosofeert op los en zo oppervlakkig, ik zou bijna zeggen ga de wereld in, man en dompel je in echt leven en neem zwaar lichamelijk werk. Je spinsels zullen zo verdwijnen en je zult leren je lichaamsintegriteit te bewaken. Als je terug bent, zal niemand meer je mooie verhaaltjes lezen, dat vanwege analfabetisme en diverse vreemde talen. Opdat immigranten zich weten voor te planten, zal hier wemelen van diverse invloeden, meer dan jij ooit kunt bedenken. Want we hebben hier een beetje aanwas dat onnatuurlijk aan de pil is, hun lichaam mede en dankzij die pil aan het desintegreren is in vele vormen. Alle variaties in kenmerken moet je straks benoemen, etiket plakken en deze voor waar aannemen; lichamelijke kenmerken niet benoemen betekent meteen straffen (daar kunnen ze wel op handhaven), maar niet op bescherming van onschuldigen slachtoffers.

    BeantwoordenVerwijderen