zaterdag 25 juni 2016

Tip aan de media en eurofielen: verander je strategie (want zo ga je niet winnen)!

Keer op keer incasseren de EU en haar massale aanhang onder journalisten en hoogopgeleiden verlies bij referenda. Ik geloof in de universele rede, zodat als de eurofiele deskundigen werkelijk deskundig zijn zij de anderen zouden moeten kunnen overtuigen dat het Europese project een goede zaak is (en ik geloof niet dat iets te moeilijk voor de gemiddelde persoon is: zoals Einstein al wist betekent dat je iets niet kunt uitleggen aan de leek slechts dat je het zelf nog niet voldoende hebt begrepen). Ik acht ook zeker niet uitgesloten dat de eurofielen gelijk hebben in hun opvatting dat we beter af zijn met de EU dan zonder EU, zelfs als we daarbij meenemen dat zij als hoogopgeleiden sowieso de winnaars van de mondialisering zijn zodat ze geneigd zijn te makkelijk over het hoofd te zien dat er ook verliezers van de mondalisering zijn en dat precies die mensen aan de onderkant in referenda tegen elk verdrag van de EU stemmen. Maar waarom overtuigt de boodschap van de geleerde eurofielen dan niet? 

Ik denk dat de belangrijkste oorzaak het ‘populisme’ van de media is die menen dat de gemiddelde burger een aandachtsspanne van niet meer dan 5 seconden heeft en alles in Jip-en-Janneke-taal moet worden uitgelegd, zodat alles slechts in simpele slogans wordt gecommuniceerd. Anders gezegd: de media kiezen voor propaganda zoals de nazi’s die leerden. Propaganda is niet onwaar (de bevolking is immers wel dom maar niet gek), maar geeft wel een versimpelde, ongenuanceerde waarheid die makkelijk kan worden geconsumeerd en waarvan de herhaling (in plaats van een overtuigende argumentatie) de grote kracht is: als je iets telkens herhaalt gaan de meesten het vroeg of laat geloven. Zo kan elke burger in Nederland inmiddels alle pro-EU-slogans wel dromen: we hebben onze welvaart aan de EU te danken, we hebben de vrede na WO II aan de EU te danken, zonder de EU staan we alleen en dat redden we niet als klein landje, etc. Er gaat bijna geen dag voorbij zonder dat de journalisten dergelijke slogans gretig optekenen uit de mond van de zoveelste eurofiele politicus of deskundige en die je als argeloze burger voor de duizendste keer weer moet aanhoren.

Maar deze propaganda-strategie heeft gefaald, want ze levert niet het gewenste effect op: een groeiende groep – en inmiddels de meerderheid, blijkens de recente referenda in Nederland en Groot-Brittanië – volhardt in de tegengestelde mening. De reden is denk ik dat de bekende slogans nogal contra-intuïtief zijn en zonder nadere onderbouwing geheel niet overtuigen. Hoezo hebben we onze welvaart aan de EU te danken? Vóór de EU groeide de welvaart van Nederland nog veel harder en alle landen buiten de EU groeien nog steeds: alleen in de landen in de EU is de groei gestagneerd! Hoezo hebben we de vrede aan de EU te danken? Is dat niet veel meer de verdienste van de NAVO en geloven de eurofielen nu werkelijk dat Duitsland opnieuw Polen zou binnenvallen zonder EU? Hoezo staan we alleen zonder EU? Stonden we dan alleen in de wereld vóór we lid werden van de EU? Kunnen we niet vrienden zijn met andere landen – en met hen samenwerken – zonder dat we bij verdrag onze soevereiniteit overdragen aan een stelletje ongekozen ex-politici in Brussel die alles in het geheim bekonkelen en geen verantwoording hoeven af leggen? Is Europa niet juist groot geworden doordat het bestond uit talloze kleine, onafhankelijke, democratische Staatjes die daardoor intern eensgezind, wendbaar en elkaar de hoogte in beconcurreerden?

Mogelijk hebben de eurofielen hierop goede antwoorden, maar helaas heb ik die nog nooit gehoord omdat de media zo eurofiel zijn – zo volledig in het kamp van de eurofiele machthebbers zitten – dat zij geen onderbouwing vragen of discussie überhaupt nuttig achten: ik zie journalisten altijd alleen maar enthousiast ja-knikken bij de bekende eurofiele slogans zonder ooit kritisch door te vragen. Zonder een kritisch doorvragen komt de onderbouwing en daarmee de echte afwegingen onder de standpunten niet boven tafel zodat de bevolking ook geen goed oordeel kan vellen: doordat alle media blijven hangen in hun propaganda blijft de EU een kwestie van ‘geloof’. De eurofielen geloven in het Europese project en de rest niet. En de rest is toevallig de meerderheid, zodat zolang de EU de democratie nog niet heeft afgeschaft die democratische meerderheid de EU zal afschaffen zolang de media niet een echt debat aanslingeren en de deskundigen hun onderbouwing kunnen geven. Voor de journalisten zijn de eurofiele slogans evidente waarheden zoals dat water nat is, maar voor de meerderheid zijn ze dat niet zodat als die onderbouwing niet boven tafel komt de meerderheid niet zal worden overtuigd.

De media moeten dus stoppen met hun simplistische slogans – met hun tenenkrommende propaganda – en de inhoudelijk verdieping gaan zoeken als ze willen dat hun geliefde EU blijft bestaan (en dat tegelijkertijd de democratie kan blijven bestaan). Bij dat inhoudelijke debat zal ook blijken of de eurofielen daadwerkelijk gelijk hebben of dat het Europese project niets meer is dan een geloof, dat wil zeggen een ideologie. Dat zal dan een (quasi-socialistische) ideologie van ‘no man is an island’ (John Donne) zijn of in recentere bewoordingen: ‘in een woestijn ben je soeverein maar ook hulpeloos’ die als zodanig (populistisch) 'rechts' nooit zal kunnen overtuigen (de complexe, historisch gelaagde ideologie van de EU heb ik hier beschreven: http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/09/waarom-de-eu-het-grootste-europese.html). 

Kortom, mijn tip aan de eurofiele media en politici is: neem de burger nu eens serieus. Alleen daarmee red je de democratie en – wie weet – ook de EU. Stop met je propaganda en duikel de inhoudelijke argumenten eens op. Politici menen dat de bevolking zich tegen de EU keert omdat het nu even economisch slecht gaat: zij denken de bevolking weer pro-EU te krijgen door de economie te stimuleren en zelfs door méér EU omdat een verdere integratie en federalisering de EU daadkrachtiger maakt. Dat pad zou desastreus zijn (en koren op de molen van de ‘populistische’ partijen): het gaat de burger niet om de economie of de opbouw van een Europees leger waarmee we Poetin kunnen afschrikken terwijl Rusland geen bedreiging voor West-Europa vormt. De burger begrijpt gewoon niet waarom we überhaupt onze nationale soevereiniteit moeten inleveren terwijl we eeuwenlang prima – zelfs beter dan nu – onze zaken soeverein konden regelen. Immers, zoals elk individu autonoom wil zijn, zo wil elk volk soeverein zijn. Sterker, zoals de elite juist haar trots ontleent aan internationaal prestige – en daarom dol is op internationale projecten zoals de EU – ontleent de gewone man (sinds de secularisering) zijn politieke trots aan nationaal prestige en onafhankelijkheid, iets wat de elite wel begrijpt en erkent bij haar voormalige koloniën maar helaas niet meer bij haar eigen bevolking (die dan wordt weggezet als 'racistisch'). Het is tijd geworden dat de eurofielen het inhoudelijke debat aan gaan zodat kan worden vastgesteld door de bevolking of de eurofielen een punt hebben of niet.

5 opmerkingen:

  1. Dank voor je reactie! Hoe je het bouwwerk van de EU beschrijft is wat ik heb geleerd dat het wezen van ideologie is: de ideoloog is een sociaal soort ingenieur die de ideale maatschappij ontwerpt en tracht te realiseren. Dat maakt ‘ideologie’ oorspronkelijk typisch socialistisch of links (omdat links gelooft in een maakbare samenleving en het ideaal wil realiseren) en was ‘rechts’ synoniem met anti-ideologie op grond van de afwijzing van het geloof in die maakbaarheid (hetgeen weer de basis vormt voor het latere ‘neoliberale’ marktfundamentalisme: juist omdat we de maatschappij niet zouden kunnen ‘maken’ – zie de mislukking van de Sovjet-Unie – kunnen we haar beter laten vormen door een ‘natuurkracht’ als de markt die zelf elimineert wat niet goed is). Uiteraard was nota bene Marx zelf ook een anti-ideoloog omdat hij zijn socialisme als een wetenschap opvatte (Engels zag hem als een soort Darwin van de sociale wetenschappen die de wetten der maatschappelijke ontwikkeling had blootgelegd).

    Overigens, in http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/09/waarom-de-eu-het-grootste-europese.html laat ik zien hoe alle drie de grote ideologieën van het socialisme, liberalisme en conservatisme pro-EU zijn waarbij dan wel het Europees (katholiek) conservatisme is bedoeld: het Angelsaksisch conservatisme maar uiteraard ook het nationalisme staan vijandig tegenover de EU. Maar is het dan puur een ideologische kwestie of je voor of tegen het Europese project bent? Of kan worden onderbouwd dat de burgers met de EU echt gelukkiger c.q. beter af zijn dan zonder de EU, zodat bv. de Engelsen nu aantoonbaar tegen hun eigen belang hebben gestemd? Maar daarbij moet dan niet alleen naar de platoonse zielendelen van behoefte en ratio worden gekeken, resulterend in een optimale behoeftenbevrediging hetgeen een puur economisch-materialistische kwestie is: waar de EU pijn doet is vooral in het zielendeel der thymos, want de mens streeft bovenal naar respect en trots waartoe hij vrij en autonoom wil zijn (zie meer daarover in http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2016/04/waarom-geluk-zich-niet-laat-dwingen.html).

    Wat betreft de geopolitiek denk ik dat Huntington de toekomst goed heeft voorspeld in zijn beroemd boek ‘Clash of Civilizations’: het Westen verliest zijn hegemonie en verschillende andere naties zullen hun dominantie claimen. Maar dat zijn geen ideologieën met een universele aanspraak maar op cultuur gebaseerde regionale supermachten. Zo wil Rusland niet de Sovjet-Unie herstellen maar wel alle Russen of orthodoxen verenigen onder orthodox-Russisch gezag: dit betekent dat sommige grensstreken met Rusland onder druk komen te staan zich bij Rusland aan te sluiten. Reeds Huntington voorspelde al dat in deze nieuwe wereldorde op de grenzen van de nieuwe regionale supermachten zoals Rusland en China conflicten zullen uitbreken. Nederland zit wat dat betreft heel veilig want ver weg van de grenzen met de nieuwe regionale grootmachten. Zelfs bv. Polen hoeft zich geen zorgen te maken omdat dat land katholiek is en dus niet interessant is voor (orthodox) Rusland. Het is dus maar zeer de vraag of het nodig is om zo agressief te doen tegen Rusland want Rusland bedreigt ons helemaal niet: die agressie kan alleen maar een oorlog met Rusland uitlokken, hetgeen volgens mij een oorlog is waar niemand op zit te wachten. Wat dat betreft lijkt me overigens Erdogans Turkije – nota bene onze bondgenoot – gevaarlijker omdat het moslimfundamentalisme (net als ons christendom) wel weer een universele aanspraak maakt (zoals ook IS uiteindelijk hun vlag in Washington wil planten).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een probleem van de EU is natuurlijk dat men in Brussel regressief gedrag vertoont. De 'ever closer union' is immers niets anders dan ouderwetse, 19e eeuwse staatsvorming. Er worden allerlei symbolen voor staatsvorming ingevoerd: een eenheidsmunt, een hoofdstad, een vlag, een president en een grondwet. En dat alles naar voorbeeld van de VS.

    Als je aan staatsvorming doet, ben je in wezen aan het rommelen met identiteit. In die zin is de EU een psychosociaal project. De EU claimt een nieuwe, Europese, identiteit en doet dus een aanval op de bestaande (nationale) identiteiten van de burger. En als mensen iets een lastig proces vinden, dan is het wel het wisselen van identiteit.

    Daar komt nog eens bij dat de nieuwe EU-staatssymbolen weinig sexy zijn. Brussel is een matige stad, Van Rompuy was bepaald geen Obama, de vlag is saai en - het belangrijkste - de EU-bestuurders stralen uit, en spreken ook regelmatig uit, volledig lak te hebben aan de burger.

    Wat er gebeurt vanuit de politici, gesteund door media als Volkskrant en NRC, is dat men de mensen die het EU-project nodig heeft, namelijk het 'volk', pleegt te schofferen. Men maakt vijanden van mensen die men nodig heeft. Iemand die EU-kritisch is en de Volkskrant leest, leest daarin dat hij voortdurend wordt geschoffeert. De burger wordt beledigd. Men daagt de burger uit. Noemt hem 'dom', 'idioot', 'fascist' etc.. En aldus creeert men een tegenstelling tussen 'elite' en burger. Waarmee men het identiteitsvormingsproces, dat op zichzelf genomen al uiterst moeilijk is, onmogelijk maakt.

    De EU verstevigt het in- en outgroup-denken. Men creeert een tegenstelling door zichzelf 'elite' te wanen en de burger 'tokkie'. Men creeert zijn eigen vijand door hem 'outgroup' te maken.

    Het heeft allemaal niks met inhoud en ratio te maken. Ook vanuit de EU zelf niet. Men is met staatsvorming bezig en met symboolvorming. Men benadrukt daarmee het psychologische en het identitaire. Flikker die vlag overboord. Stop ermee om een verdrag een grondwet te noemen. Stop met de euro. Het zijn allemaal waardeloze en onnodige symbolen die enkel de tegenstellingen uitharden. Als je de verschillende nationale munten aan elkaar koppelt, is er geen enkele reden om een eenheidsmunt te hanteren, en dus geen enkele reden om een volk van zijn nationale symbool te ontdoen.

    De EU moet zich beperken tot technisch-juridische zaken. Handel en begrotingsevenwicht, en een gemeenschappelijke omrekenmethoden ipv een munt. Gooi alle EU-symbolen overboord en val de mensen niet aan op een van de meest wezenlijke zaken waarover die mens beschikt: zijn identiteit.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De EU is een paradoxaal iets.

    Aan de ene kant doet het inderdaad aan ouderwetse, 19de eeuwse natievorming – de vorming van een Europese identiteit – waartoe de reeds bestaande nationale identiteiten moeten worden ondermijnd. In dat verband heb ik eerder naar Nietzsche’s project gewezen dat een Europees superras wil voortbrengen door middel van de menging van de bestaande rassen. Alleen wil de EU geen vermenging om een superras – de Übermensch – te ontwikkelen maar om een dociel ras te kweken dat is ‘ontworteld’ uit zijn historische Blut und Boden (om eens deze naziterm te gebruiken): het Europese volk is als het ware identiteitsloos en louter nog materialistisch gericht (zoals de nazi’s de Jood opvatten). Het gaat dan slechts om optimale behoeftenbevrediging, om de schepping van een homo economicus. Dat laat de mens echter niet zomaar gebeuren: zie hierboven mijn antwoord aan Bert Morrien.

    Aan de andere kant lijkt de EU de nationale identiteit niet te willen wissen, maar op een multiculturele of zelfs middeleeuwse manier deze te bagatelliseren door middel van een ‘eenheid in diversiteit’: je mag je best Nederlander blijven voelen, alleen doet die identiteit er niet meer toe in de Europese gemeenschap. Althans, op het politieke besluitvormingsniveau doet de nationale identiteit er niet toe: het plebs mag blijven hechten aan zijn nationale identiteit maar het plebs doet er sowieso niet meer toe. De supranationale elite beslist als een soort nieuwe adelstand en het volk mag best zijn nationale hobby’s houden zolang het zich maar schikt naar de besluiten van de elite. Maar ook die ‘tolerantie’ van bestaande identiteiten verzwakt die uiteraard waardoor men juist het nationalisme als tegenreactie oproept.

    Al met al lijkt de EU een mislukt experiment…

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gisteren een rode zee van Turken op de Erasmusbrug in Rotterdam. Honderden Turken. En boven deze mensenmassa een gezoem: “Turkye!” en “Erdogan!”

    In deze mensenmassa geen enkel individu. Honderden Turken als een grote mensenmassa, vormden een wezen op zichzelf. Ondergedompeld in wat Nietzsche ooit het ‘Dyonisische’ noemde. Een volledig opgaan in een kolkende massa. Een total overgave van de eigen identiteit en individualiteit. Ten faveure van de ‘Duce’.

    Uit alle hoeken en gaten kwamen ze. Een zee van rode vlaggen met manen. Er moet ergens een steenrijke winkelier zijn die is binnengelopen door de verkoop van deze vlaggen. Deze horden konden door politie noch politici worden tegengehouden. Een verslaggever van de NOS ontsnapte ternauwernood.

    Wat wordt hier aangekondigd? Welk beest liet hier al een klein stukje van zijn nochtans onder de waterlijn verblijvende gigantische lichaam zien?

    Het zal niet lang duren voordat over de Erasmusbrug een zee van zwarte vlaggen zal marcheren. En dan zullen er niet honderden, maar duizenden Mohammedanen zijn, boven wier hoofden het zoemt: ‘Doodt den ongelovige!’ Waarna in een orgastische gang naar de Coolsingel alles wat dit beest tegenkomt wordt vertrapt, geschonden en onthoofd.

    Een individuloze massa van zwart bebaarde mannen met pikzwarte ogen en met messen zo groot als zwaarden. Ondergedompeld in het Dyonisische beest van de zwarte kubus te Mekka. Als een kolk rondom de Kaba’aa.

    Geen mens te zien. Louter instrumenten in het leger van Allah.

    Dat is de thans te voorziene toekomst. Een zekere toekomst. Maak dat je hier wegkomt. Verlaat Nederland zolang het nog kan. De slapende cellen hebben hun positie ingenomen en vanuit alle hoeken en gaten zullen ze komen. Zonder meelij, en zonder twijfel. In een orgasme van geweld en sadisme.

    Dit is zeer concreet en zeer aanstaande.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @ Alexander: Hoewel ik zelf overtuigd links ben ga ik in vele opzichten met je mee, zoals je weet. Het afgelopen half jaar ben ik steeds meer bewust geworden van het cultureel marxisme als een sociaal cultureel element, wat in mijn ogen als een virus de linkse beweging heeft gecorrumpeerd; en het economisch-sociaal gedachtengoed heeft ingeruild voor knuffelonderwerpen en policorr, volgens mij de voornaamste reden voor de onderbuikhaat die populistisch rechts vaak koestert voor ´links´.

    In dit soort emotionele debatten, met name vaak rond EU kwesties wordt er bovendien vaak aan bordjes verhangen gedaan, waarbij hardcore establishment JA-kamp propagandisten soms als ´links´ en ikzelf als NEE-propagant regelmatig voor ´ultrarechts´ ben uitgemaakt.

    Het volgende artikel gaat nogal diep op dit cultureel Marxisme en de Frankfurter Schule in, maar ik heb niet genoeg in huis om het helemaal te kunnen bevatten. I kan de toxische elementen in de duivelse agenda van George Soros herkennen, maar als ouwe hippie ben ik zelf ook diep in deze stroming geworteld. Ik zie de negatieve aspecten maar vind het weerwoord te veel op Dalrymple met zijn feodale ´high culture´ lijken.

    Hier is het artikel, en wie weet kun je tzt zelf een artikel over dit fenomeen maken:

    http://xevolutie.blogspot.nl/2016/09/558-de-frankfurter-school-volgens-het.html

    BeantwoordenVerwijderen