Geband van Joop: Een echt alternatieve Top 2000 (in de vorm van een Top 100)

donderdag 24 december 2015

Een echt alternatieve Top 2000 (in de vorm van een Top 100)

De Top 2000 (http://www.nporadio2.nl/data/download/TOP-2000-2015.pdf) staat uiteraard vol met toegankelijke mainstream hits dus met bijna alleen ‘middle of the road’-pop, zodat er veel alternatieve lijsten zijn gemaakt die beogen de wat minder toegankelijke of bekende genres dan wel muzikale pareltjes onder de aandacht te brengen. De belangrijkste daarvan lijkt de ‘Snob 2000’ (“de meest ondergewaardeerde liedjes”) (http://ondergewaardeerdeliedjes.nl/2014/12/27/de-snob-2000-van-2014/). Maar de ironie is dat zodra veel mensen mogen stemmen, de meer extreme, de minder bekende en de minder toegankelijke nummers er altijd weer onvermijdelijk uit worden gefilterd, zodat je ook in die lijst weer opnieuw alleen maar de grootste hits van de meest bekende artiesten tegenkomt, al is het dan muziek die vooral in het ‘alternative rock’-genre valt omdat de fanbase van dat genre klaarblijkelijk ook van lijstjes houdt maar zich onvoldoende aan z'n trekken vindt komen bij de Top 2000 van de Radio 2-luisteraars. Maar het alternatieve van ‘alternative rock’ valt reuze mee, gelet op de immense populariteit ervan waardoor zelfs de officiële Top 2000 wemelt van nummers uit dit genre. De Snob 2000 is aldus wel een alternatieve Top 2000, maar weinig meer dan dat: prachtige nummers die echter bijna niemand kent of praktisch iedereen de gordijnen in jaagt omdat het nogal ‘aparte’ muziek is, vind je – vanwege het democratische puntensysteem – per definitie ook niet in de alternatieve lijsten als de Snob 2000. Sowieso kan een lied nooit meer "ondergewaardeerd" zijn als het vanwege een groot aantal stemmen in de lijst is gekomen...

Het is daarom tijd voor een echt alternatieve lijst waarin je de meest prachtige liedjes vindt die echter zo vreemd, zo extreem, zo onwerelds mooi of die om een onbegrijpelijke reden simpelweg vergeten lijken te zijn dat je ze noch in de Top 2000 noch in de Snob 2000 vindt – maar die eigenlijk in beide lijsten in de Top 10 thuishoren. Zoals uiteengezet kan zo’n lijst van waarlijk ondergewaardeerde pareltjes niet democratisch worden vastgesteld, maar vereist deze onderneming een muzikale dictator welke rol ik hier op me neem. Ook in mijn lijst vind je veel alternative rock en grote namen, maar die namen heb ik (meestal) gekoppeld aan verborgen parels in plaats van de grote, bekende hits. Ik heb ook gestreefd naar veel variatie in de lijst – de genres gaan van country & western tot death metal met in beginsel slechts één lied per band/artiest – maar één aspect varieert niet: elk lied in mijn alternatieve lijst is bloedstollend mooi en geeft een unieke muzikale ervaring!

1. Elvis Costello: Almost Blue

2. Etta James: Anything to Say You’re Mine

3. Deftones: Lotion

4. Ronettes: Be My Baby

5. Portishead: Numb

6. Palais Schaumburg: Grünes Winkelkanu

7. The Red Chord: Dreaming in Dog Years

8. Captain Beefheart: Hair Pie: Bake 1

9. Robert Johnson: Hellhound on my Trail

10. Hank Williams: Cold Cold Heart

11. Jon Spencer Blues Explosion: Full Grown

12. Roxy Music: Sea Breezes

13. Neil Young: Running Dry (Requiem for the Rockets)

14. Tom Waits: Blue Valentines

15. Otis Redding: These Arms of Mine

16. Jimi Hendrix (Band of Gypsies): Power of Soul

17. Bruce Springsteen: Meeting Across The River

18. Gram Parsons: A Song For You

19. Helmet: In The Meantime

20. Jefferson Airplane: White Rabbit

21. Shangri-Las: Remember (Walking In The Sand)

22. Teddy & His Patches: Suzie Creamcheese

23. Einstürzende Neubauten: Tanz Debil

24. Pantera: Suicide Note pt.2

25. Black Flag: Spray Paint

26. Frank Zappa & The Mothers: Don’t You Ever Wash That Thing?

27. Captain Beefheart: Dachau Blues

28. Iggy & The Stooges: Search & Destroy

29. The Band: King Harvest

30. Gram Parsons/Emmylou Harris: Sleepless Nights

31. Tom Waits: Soldier’s Things

32. Sepultura: Territory

33. Little Feat: Cold Cold Cold

34. Weezer: Say It Ain’t So

35. Life of Agony: Underground

36. Alice In Chains: Them Bones

37. Amy Winehouse & Tony Bennett: Body And Soul

38. The Velvet Underground: I Heard Her Call My Name

39. The Shirts: Tell Me Your Plans

40. David Bowie: Time

41. Billie Holiday: Strange Fruit

42. Led Zeppelin: The Ocean

43. Buck Owens: Together Again

44. Sly & The Family Stone: Sing A Simple Song

45. Corrosion of Conformity: Mine Are The Eyes of God

46. Gene Vincent: Be-bop-a-lula

47. Black Sabbath: Fairies Wear Boots

48. Bobby Vinton: Mr. Lonely

49. The Dillinger Escape Plan: 43% Burnt

50. Traffic: No Face, No Name, No Number

51. Little Anthony & The Imperials: Tears On My Pillow

52. Pere Ubu: Make Hay

53. Chimaira: Power Trip

54. John Lee Hooker: I’m Gonna Kill That Woman

55. Them: If You And I Could Be As Two

56. Mastodon: Iron Tusk

57. Christina Aguilera: The Voice Within

58. Joan Jett: I Love Rock ‘n’ Roll

59. The Doors: Alabama Song

60. James Brown: Lost Someone

61. Green Day: Brain Stew/Jaded

62. Lou Reed: Berlin (van het album ‘Berlin’)

63. Pink Floyd: Paint Box

64. Howlin Wolf: Evil

65. Stretch: Why Did You Do It?

66. Assjack: Tennessee Driver

67. Bonnie Raitt: Love Has No Pride

68. 13th Floor Elevators: You’re Gonna Miss Me

69. The Knack: My Sharona

70. Suicidal Tendencies: Walking The Dead

71. Aaliyah: Try Again

72. Deep Purple: Speed King

73. Herman’s Hermit: No Milk Today

74. Extince: Viervoeters

75. Melanie: Lay Down

76. Shirelles: Will You Still Love Me Tomorrow?

77. Portishead: Biscuit

78. Richard Hell & The Voidois: Blank Generation

79. Norah Jones: I Don’t Miss You At All

80. Jerry Lee Lewis: Great Balls of Fire

81. Dead Kennedys: Nazi Punks Fuck Off

82. Elvis Presley: Milkcow Blues Boogie

83. Ian Dury: Sex & Drugs & Rock & Roll

84. Silverchair: Tomorrow

85. Revocation: Fractal Entity

86. The Saints: (I’m) Stranded

87. Rolling Stones: Sister Morphine

88. Between The Buried And Me: Alaska

89. Del Shannon: Runaway

90. Lamb of God: Set To Sail

91. Mr. Bungle: My Ass Is On Fire

92. Little Eva: Locomotion

93. Frankie Miller: Be Good To Yourself

94. Bruce Springsteen: New York Serenade

95. Anthrax: Bring The Noise

96. David Bowie: Letter To Hermione

97. Led Zeppelin: Nobody’s Fault But Mine

98. Everly Brothers: All I Have To Do Is Dream

99. Traffic: Coloured Rain

100. Nick Cave: Avalanche

2 opmerkingen:

Erwin Wijman27 december 2015 om 12:02
Fijn dat er dictators zijn ;)
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Alexander van Gouwen27 december 2015 om 19:06
:)
BeantwoordenVerwijderen
Reacties

Reactie toevoegen

Over mezelf en deze blog

Als schrijver ben ik nauwelijks geïnteresseerd in mensen of in gebeurtenissen maar vooral in ideeën en ik schrijf dan ook graag over intellectuele zaken zoals filosofie, wetenschap en kunst. Ik ben behept met een filosofische geest en kan daarom bijna niet anders dan alles filosofisch benaderen. Het was dan ook onvermijdelijk dat ik Wijsbegeerte ging studeren. Maar ik ben anders dan de filosofen op bv. Joop.nl: de meeste studenten filosofie zijn tegenwoordig niet zozeer geïnteresseerd in filosofie als wel in politiek om heel pseudo-intellectueel Wilders te kunnen bestrijden (zoals in de jaren '70 de filosofische faculteiten zouden zijn bevolkt door Bhagwan-achtige types die spirituele verdieping zochten), maar ik was echt geïnteresseerd in filosofie. De populairste subdiscipline is dan ook praktische filosofie (ethiek en politieke filosofie) die ik echter steeds meer ging mijden vanwege het vooringenomen anti-rechtse sfeertje dat de studenten er schiepen (ik ben me vooral met de geschiedenis van de filosofie gaan bezighouden). Dat vind je ook terug bij de filosofen op Joop.nl: men gebruikt slechts wat elementen uit de filosofie die goed in het eigen politieke straatje passen onder verwaarlozing van de meer academische (scholastische, zo u wilt) traditie om ook altijd het tegenstandpunt te geven om dan een vergelijking op sterke en zwakke punten te maken. En sowieso bleek ik een heel andere mentaliteit te hebben dan de meeste filosofiestudenten die al niet de grote lichten op het VWO waren (want de grote lichten gaan allemaal wiskunde studeren) en die ook op de universiteit geen grote studie-ijver tentoonspreidden en slechts dankzij genadezesjes (mogelijk vanwege het perverse subsidiesysteem) wisten te slagen. Ik vermoed dat ze ook bewust voor het zesje gingen omdat ze immers naar een egalitaire samenleving streven waarin iedereen gelijk is. Ik ben daarentegen dol op kunstenaars en denkers die excelleren en boven het maaiveld uitsteken en ik dwong mezelf dan ook om altijd voor de tien te gaan. Ik ben helemaal niet zo intelligent (in ieder geval ben ik helaas te dom voor wiskunde ofschoon ik me graag met wiskunde bezig hou), maar ik wilde persé de beste zijn en studeerde daar hard voor. En ja, ik verwijs naar en citeer graag oude, grote filosofen. Om een of andere reden wekt dat altijd grote irritatie bij de lezers op, maar ik citeer ze toch. Er is namelijk een reden waarom ze ‘groot’ zijn en zelfs na vele eeuwen nog niet vergeten zijn: ze hadden ideeën en inzichten die zo geweldig zijn dat ze nog steeds de moeite van studie en vermelding waard zijn. En nee, ik noem ze niet omdat ik zo geleerd wil overkomen: als ik ze niet zou noemen zou ik me simpelweg schuldig maken aan plagiaat, want al die geweldige inzichten die ik doorlopend uit mijn mouw schud heb ik echt niet allemaal zelf kunnen bedenken.

Politiek

Ik hou dus van ideeën. Politiek vind ik eigenlijk wat vies en te werelds naar mijn smaak (zeker als het over de poppetjes in plaats van de ideeën gaat), maar als ik hoor wat anderen daarover zeggen dan kan ik het niet laten om hen – meestal vanuit een filosofische benadering – uit te leggen hoe het zit: hoe de politiek werkt, dat ik begrijp waarom ze denken zoals ze denken maar dat ik vanuit mijn filosoof-koning-positie het toch beter weet. Ik denk dat juist mijn meta-benadering een toegevoegde waarde aan de politieke discussie heeft: meningen als zodanig zijn niet interessant (en de verschillende opvattingen kan men ook simpelweg in de partijprogramma’s van de verschillende politieke partijen vinden), maar een filosofische beschouwing en duiding van de verschillende meningen in de context van een ideologische strijd kan zeer verhelderend zijn. Trouwens, dat wat hoger abstractieniveau en vooral het praten over ‘links’ en ‘rechts’ wekt ook altijd enorm veel irritatie op, maar ook dat blijf ik toch doen: ik geloof namelijk wel in ‘links’ en ‘rechts’ omdat politiek nu eenmaal strijd is (zoals bv. Carl Schmitt betoogde) en zoals we bij een voetbalwedstrijd de twee teams een verschillende kleur geven om ze uit elkaar te houden, zo noemen we de twee strijdende partijen in de politiek ‘links’ en ‘rechts’ om ze makkelijk uit elkaar te kunnen houden. Uiteraard is het politieke ideeënlandschap complexer – sowieso vind je aan de basis van alle ideologische strijd niet twee maar drie grote ideologieën: die van het liberalisme, conservatisme en socialisme – maar uiteindelijk is toch alle politieke strijd te beschrijven in de termen van links en rechts omdat alle strijd neerkomt op een partij die iets wil (die noemen we dan ‘links’) en een andere partij die dat geen goed idee vindt en zich ertegen verzet (die noemen we dan ‘rechts’). En tegen een postmodernistische fragmentatieleer breng ik in dat er uiteindelijk - grofweg - slechts twee fundamentele gezichtspunten zijn, bv. de burger als wetgever/autonoom (dat is het rechtse perspectief) of de burger als onderdaan/afhankelijke (dat is het linkse perspectief). Slechts wanneer we ‘post-politiek’ bedrijven en de strijd dus hebben geëlimineerd, zijn de categorieën ‘links’ en ‘rechts’ irrelevant geworden. De bestuurderspraktijk is misschien sterk post-politiek geworden, maar zeker bij de gewone burgers op de internetblogs is er nog volop politieke strijd te vinden.

Het waarom van de blog Geband van Joop.nl

Omdat ik zo meen de politieke strijd en actualiteit te kunnen verhelderen, ben ik altijd actief op politieke fora en blogs geweest. Maar ik heb nergens mijn thuis kunnen vinden. Sowieso heb ik me nooit aangemeld bij een van de vele rechtse blogs op internet. Het nadeel van rechtse blogs is namelijk dat deze nauwelijks intellectuele inhoud hebben: men roept schande als een crimineel slechts een taakstraf krijgt en als het aantal asielzoekers stijgt, maar interessante en goed onderbouwde betogen vind je er niet. Linkse blogs hebben vaak meer interessante inhoud – bv. zo’n site als Joop.nl die zelfs regelmatig artikelen van filosofen e.d. plaatst – maar het nadeel van linkse blogs is dan weer dat men er steevast geen tegenspraak duldt en een Noord-Koreaanse censuur en/of moderatie hanteert. In ieder geval duldt men niet mijn tegenspraak: ik ben door alle linkse blogs geband. Op Joop.nl heb ik het – onder de naam Alexander vanGouwen – ongeveer een week volgehouden: sowieso werd in die week slechts de helft van mijn inzendingen geplaatst en na een week werd mijn account opeens ‘geblokkeerd’. Ondanks herhaalde verzoeken heeft Team Joop mij nooit bericht welke huisregels ik zou hebben overtreden waardoor mijn reacties niet werden geplaatst of waarom ik – zonder waarschuwing – van de site werd gegooid. Ik kan niet anders concluderen dan dat Joop mijn bijdragen inhoudelijk niet kon waarderen: ik liet wellicht te vaak zien dat de keizer (de desbetreffende ‘opiniemaker’) geen kleren draagt. Al ben ik gedurende mijn leven een stuk rechtser geworden, ik heb altijd een sterke linkse affiniteit behouden die in de kern een kritische en wellicht wat anarchistische houding betreft. Ik hou van prikkelen en provoceren. Omdat ik van huis uit links ben en me dus in linkse omgeving het prettigst voel, heb ik natuurlijkerwijs veel van mijn kritische houding op de linkse dogma’s gebotvierd. Maar links blijkt dan nog rechtser dan rechts te zijn: men klopt zichzelf wel graag op de borst vanwege de eigen kritische houding jegens de macht en de kerk maar men duldt totaal geen kritiek op zichzelf en eist van iedereen totale conformering aan de linkse geloofwaarheden en gehoorzaamheid aan de linkse profeten. Joop.nl is zo’n digitale DDR die het totalitaire instrument van censuur letterlijk toepast en tegelijkertijd is Joop ook de Linkse Kerk ten voeten uit die na te veel tegenspraak je genadeloos excommuniceert en je als zondige ketter op de digitale brandstapel gooit. Ik heb deze blog nu in het leven geroepen om als toevluchtsoord te dienen voor de al te kritische dissident die uit het zelfvoldane linkse paradijs is verbannen. En vooruit: uiteraard probeer ik ook te profiteren van de bekendheid van een blog als Joop.nl: zal ik door me als anti-Joop te manifesteren publiek kunnen trekken?