vrijdag 30 september 2016
Het religieuze respect voor het Lot: het kapitalisme bij socialisten
Dit
artikel in de NRC, http://www.nrc.nl/nieuws/2016/09/29/zoals-de-banen-verdeeld-worden-zo-worden-ook-de-meisjes-verdeeld-4520246-a1523978,
prikkelde me tot de volgende vraag: waarom strijden socialisten wel voor zoiets
oppervlakkigs als een gelijke (‘eerlijke’) verdeling van geld/inkomen maar niet
voor zoiets levenswezenlijks als een gelijke (‘eerlijke’) verdeling van liefde?
De grondgedachte is immers dat elk mens – als mens – respect en geluk verdient
en zelfs in gelijke mate en in ieder geval in voldoende mate: waar rechts de
natuurlijke ongelijkheid zegent, wil links die natuurlijke ongelijkheid als
onrechtvaardig corrigeren in de vorm van moraal e.d. op grond waarvan iedereen
gelijk wordt behandeld en een gelijke portie aan levensgeluk ontvangt. Maar er
schuilt iets van waarheid in bekende clichés als dat geld niet gelukkig maakt
en dat de waardevolle dingen in het leven onbetaalbaar zijn: waarom richt het
socialisme zich dan vrijwel louter op dat geld – dat banale goed dat niet gelukkig
maakt – en eigenlijk nooit op de liefde (of andere waardevolle zaken) waarvan de
meesten zullen vinden dat dat belangrijker is voor ons geluk en welzijn dan
geld?
zaterdag 25 juni 2016
Tip aan de media en eurofielen: verander je strategie (want zo ga je niet winnen)!
Keer
op keer incasseren de EU en haar massale aanhang onder journalisten en
hoogopgeleiden verlies bij referenda. Ik geloof in de universele rede, zodat
als de eurofiele deskundigen werkelijk deskundig zijn zij de anderen zouden
moeten kunnen overtuigen dat het Europese project een goede zaak is (en ik
geloof niet dat iets te moeilijk voor de gemiddelde persoon is: zoals Einstein
al wist betekent dat je iets niet kunt uitleggen aan de leek slechts dat je het
zelf nog niet voldoende hebt begrepen). Ik acht ook zeker niet uitgesloten dat
de eurofielen gelijk hebben in hun opvatting dat we beter af zijn met de EU dan
zonder EU, zelfs als we daarbij meenemen dat zij als hoogopgeleiden sowieso de
winnaars van de mondialisering zijn zodat ze geneigd zijn te makkelijk over het
hoofd te zien dat er ook verliezers van de mondalisering zijn en dat precies die
mensen aan de onderkant in referenda tegen elk verdrag van de EU stemmen. Maar waarom
overtuigt de boodschap van de geleerde eurofielen dan niet?
zondag 12 juni 2016
Het fascisme van de PVV
Inleiding
Het
is vanuit linkse kring een vaste gewoonte dat men de PVV racistisch of
fascistisch noemt of dat men zelfs Wilders met Hitler vergelijkt. Uit die
vergelijkingen blijkt altijd vooral dat men geen idee heeft wat het fascisme of
nazisme behelsde. Evengoed is de PVV in mijn ogen wel een enigszins
fascistische beweging maar om geheel andere redenen dan wat je altijd leest.
donderdag 26 mei 2016
De ondemocratische tendensen van de sociaal-democratie
Democratie
als middel
De
sociaal-democratie is ontstaan als een democratische poging tot revolutie vanuit
de gedachte dat de meerderheid altijd arm is en dus wel voor het socialisme zal
stemmen zodat het socialisme geen gewelddadige revolutie nodig heeft om aan de
macht te komen (vergelijk dit met het huidige islamisme dat eveneens om
tactische redenen de democratie omarmt vanuit de gedachte dat de meerderheid
van een moslimland moslim is en dus toch wel op de islampartij zal stemmen). Er
is dan geen sprake van een principiële omarming van de democratie en zelfs van een
spanning zoals ook bij het islamisme dat de democratie openlijk opvat als een
trein die je neemt om op je bestemming te komen maar die je eenmaal aangekomen weer
verlaat (omdat de wetten van Allah altijd beter zijn dan de wetten die mensen
c.q. de meerderheid der mensen wil).
zondag 15 mei 2016
Waarom alleen een rechts feminisme de vrouwenemancipatie kan doen slagen
Inleiding
Vaak
ontstaan er interessante ‘links/rechts’-discussies qua oorzaken en dus ook qua
oplossingen van algemeen erkende problemen. Zo is iedereen het er wel over eens
dat het financiële systeem niet goed functioneert, maar waar links de oorzaak
in marktwerking ziet en dus meer overheidsregulatie wil, ziet rechts de oorzaak
juist in een gemankeerde marktwerking en ziet het de oplossing in ‘echte’
marktwerking. Zo ook wil iedereen de positie van allochtonen op de arbeidsmarkt
verbeteren maar waar links de oorzaak in discriminatie en de oplossing in
positieve discriminatie van minderheden (en de bestraffing van 'negatieve' discriminatie) ziet, ziet rechts de oorzaak in juist
te veel overheidsgepamper en de oplossing in het ‘jezelf invechten’ door
minderheden. In het verlengde hiervan zal ik een ‘rechtse’ oorzaak en oplossing
presenteren van het verwante probleem van een halfslachtige vrouwenemancipatie:
meer dan op andere terreinen hoor je hier alleen maar het linkse perspectief (feminisme
is zeg maar een ultiem ‘linkse hobby’) terwijl volgens mij het rechtse
perspectief dat ik hier zal ontwikkelen veel sterker is zodat ik de feministen
toch aanraad dit perspectief – dat ik vooral aan Plato zal ontlenen – eens in
beschouwing te nemen. Bovendien kan dit perspectief verklaren waarom het
inwilligen van alle eisen van feministen de vrouwen evengoed geen echte
vrijheid of gelijkheid heeft gebracht, zodat het feminisme in een crisis is
gekomen: men beseft dat de vrouwenemancipatie nog niet af is maar men weet zelf
niet goed meer wat dan nog het probleem is en/of wat er nog zou moeten
gebeuren.
woensdag 27 april 2016
De relevantie van links en rechts voor dieren en andere politieke kwesties
De
Koude Oorlog en het einde van ideologie
De
meesten zijn gewend de termen ‘links’ en ‘rechts’ te associëren met de Koude
Oorlog tussen de Sovjet-Unie of het Oosten (socialisme) en de VS of het Westen
(het liberaal-kapitalisme), zodat men zich dan afvraagt of de termen nog
betekenis hebben na de Val van de Muur en het einde van die Oorlog. Maar tot op
zekere hoogte verloren deze termen reeds ten tijde van die Oorlog al veel van
hun betekenis in de hier bedoelde zin doordat men ideologisch steeds meer naar
elkaar toe groeide en zeker ook de intellectuelen bewust een middenweg zochten
tussen de twee rivaliserende systemen (bv. bij de invloedrijke filosoof Rawls
en er is zelfs betoogd dat juist het Westen na de Tweede Wereldoorlog het
communistisch paradijs in hoge mate heeft gerealiseerd in de vorm van de
welvaarts- en verzorgingsstaat). Precies om die reden schreef Bell al in 1960
zijn beroemde boek ‘The End of Ideology’. Sterker nog, het Amerikaanse
liberaal-kapitalisme en het Sovjet-socialisme waren in wezen eigenlijk al vanaf
het begin beide links want ‘progressief’ om welke reden ze elkaar heel goed
konden begrijpen en elkaar ook zo heftig konden beconcurreren qua onder meer de
technologie waaronder de wapenwedloop. De VS en de Sovjet-Unie streefden
dezelfde progressieve doelen van welvaart, vrijheid en vooruitgang alsmede een vernietiging van de oude standenmaatschappij/wereld van kerk en koning na en
beconcurreerden elkaar om de titel ‘kampioen van de vooruitgang’ (die de VS
leken te hebben gewonnen met hun bemande maanlanding): hun strijd ging slechts
om de vraag naar de juiste middelen om hetzelfde doel te bereiken.
zaterdag 23 april 2016
De bron van het kwaad op de snelwegen (of waarom subjectiviteit de waarheid is)
Een
verdrievoudiging van het aantal verkeersdoden
Vandaag
verscheen het bericht in de media dat het aantal verkeersdoden is
verdriedubbeld op de snelwegen waar de maximumsnelheid is verhoogd naar 130
km/u (bv. http://www.volkskrant.nl/binnenland/aantal-verkeersslachtoffers-op-130-wegen-verdrievoudigd~a4287791/?hash=7ebe41ef2e7f573b5a7852231b6b0122394d8a43).
Linkse partijen en ‘deskundigen’ zien dit als een bevestiging van hun standpunt
dat hogere maximumsnelheid leidt tot meer doden, zodat die verhoging een foute
beslissing van de verantwoordelijke minister was, terwijl die minister nog geen
conclusies wil trekken omdat alleen daar de maximumsnelheid is verhoogd op
grond van rapporten die uit hebben gewezen dat daar de maximumsnelheid kan worden
verhoogd zonder een verhoogd risico op ongelukken. Op grond van mijn ervaring
als automobilist (plus mijn denkkracht) wil ik echter wel conclusies trekken
maar die zijn onder meer dat de wetenschappers geen gelijk hebben en dat
Schultz dus gelijk heeft in de zin dat de oorzaak niet – althans niet de
primaire oorzaak – de verhoogde maximumsnelheid is.
donderdag 21 april 2016
Op naar het Zweedse model
De
export van het christenfundamentalisme uit de VS
De
ChristenUnie acht het de christelijke kern van haar politieke taak om zwakkeren
te helpen. Het onderscheidt zich echter van andere linkse partijen – die uiteraard ook voor de zwakkeren willen
opkomen – doordat de ChristenUnie qua zeden en normen conservatief is, zodat in
de combinatie ervan de ChristenUnie een opvallende aandacht voor de prostituee
heeft: de prostituee is bij uitstek de ‘zwakkere’ die de ChristenUnie wil
‘redden’ van haar ‘destructief’ losbandig bestaan in een ‘criminogeen’ milieu
(hetgeen ongetwijfeld met Jezus’ voorbeeld in de Bijbel te maken zal hebben: boven
alles wordt Jezus er geportretteerd als iemand die tollenaars en hoeren niet
uitstootte maar redde van hun dwaalweg). Eerder al heb ik er op gewezen dat
vanuit de VS een christenfundamentalisme is geëxporteerd naar de rest van de
wereld: in Afrika voert deze een opvallend succesvolle strijd tegen
homoseksualiteit en in Europa een opvallend succesvolle strijd tegen
prostitutie. De ChristenUnie is in wezen het Nederlandse filiaal van dit
Amerikaanse en onverdraagzame protestants fundamentalisme.
zondag 17 april 2016
Een geschiedenisje van hippiedom en onmaatschappelijkheid
Inleiding
Er
zijn twee redenen waarom de repressie jegens drugs, prostitutie e.d. me zo stoort (waardoor ik er veel over schrijf): die repressie is betuttelend dus antiliberaal
(ik geloof in ‘baas in eigen brein c.q. over het eigen lichaam’) en de gegeven argumenten
– met name de zo dominant geworden betuttelende argumenten – zijn oneigenlijk
waardoor er niet eens een eerlijk debat over deze zaken plaatsvindt. In plaats
van een ideologische analyse (die ik hier al heb gemaakt: http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2015/05/over-drugs-en-prostitutiebeleid-waarom.html) zal ik in dit
artikel vooral een historische analyse maken.
donderdag 7 april 2016
Waarom geluk zich niet laat dwingen (pleidooi om ongelukkig te mogen zijn)
In
de oudheid betekende vrijheid burgerschap en burgerschap betekende democratische
participatie in de macht. In de moderne tijd is het een illusie voor de gewone burger te
denken dat hij politieke invloed kan uitoefenen: zijn vrijheid is zijn recht
met rust gelaten te worden door een overheid die zich door middel van politie
en moderne technologie met alle details van het leven van elke burger wil bemoeien
(vroeger waren alle ogen gericht op de koning; in de moderne tijd keerde zich
dat om en heeft men de politie ingevoerd als alom aanwezige ogen en oren van de
koning). Maar de totalitaire neiging van de moderne Staat laat zich hooguit
afremmen maar niet stoppen: het probeert zich in onze tijd te legitimeren door
een ‘goede’ totalitaire Staat te zijn die ervoor zorgt dat elke burger een inkomen
en - door alle nieuwste wetenschappelijke en technische inzichten - in
toenemende mate ook gezondheid en geluk kan verwerven.
vrijdag 1 april 2016
Hoe slecht zijn onze journalisten?
NB.
Dit was eigenlijk bedoeld als mijn reactie op de reactie van Sven Snijer op
mijn http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2016/01/de-dissidente-mening-als-spam-over-de.html.
Omdat het wat lang is geworden, publiceer ik het hier als een apart artikeltje.
De
luie journalist
Terecht
wordt wel gesteld dat de hedendaagse journalisten – al dan niet noodgedwongen
vanwege krimpende budgetten – lui zijn geworden en zelfs niet meer over de
inhoud berichten maar louter nog over de politieke poppetjes: minister A zei
dit en fractievoorzitter B vond dat maar dom waarop partijgenoot C van A boos
werd op B etc. Zulk ‘nieuws’ is immers supermakkelijk, snel en goedkoop te
maken. Over de inhoud verslag doen is veel moeilijker en als dat al gebeurt
wordt maar al te vaak de verantwoordelijke minister, het OM of een vertrouwde
deskundige geciteerd zonder dit te interpreteren of zelfs maar een weerwoord op
dit verhaal op te zoeken.
zondag 27 maart 2016
De drie posities in het islamdebat
Inleiding
Naar
aanleiding van het laatste schrijfsel van Sven Snijer (http://svensnijer-essays.blogspot.nl/2016/03/van-islambasher-tot-ultra-links.html)
wil ik hier betogen dat er drie posities in het islamdebat bestaan en dat nota
bene de mijns inziens juiste positie – tevens de middenpositie tussen twee
extremen – nauwelijks is vertegenwoordigd in het politieke en maatschappelijke
debat, zodat in de media door zowel links als rechts nagenoeg alleen, op nota bene polariserende wijze, grote
onzin wordt gedebiteerd.
zaterdag 19 maart 2016
A clear and present danger
Inleiding
In
dit artikel zal ik vanuit een politiek-filosofische insteek kort uiteenzetten
waarom de vrijheid van meningsuiting zo’n hoog goed is en waarom Wilders, zelfs
in het weinig liberale Nederland op dit punt, zou moeten worden vrijgesproken in het huidige strafproces tegen hem. Dit
is uitdrukkelijk geen juridisch betoog (dat als zodanig een rechter zou kunnen
overtuigen): dat laat ik graag aan de advocaat van Wilders over. Mijn betoog is
gericht aan het publiek met het doel een bewustzijn en debat te openen over de
vrijheid van meningsuiting als fundamenteel en democratisch grondrecht.
Labels:
criminaliteit,
democratie,
fascisme,
J.S. Mill,
liberalisme,
Linkse Kerk,
Nietzsche,
PVV,
rechtsstaat,
rechtszaak,
Spinoza,
taaldaad,
vrijheid van meningsuiting,
wetenschap,
Wilders
donderdag 25 februari 2016
De wraak van het plebs (waarom de revolutie nakende is)
Inleiding
Trump lijkt
kans te maken op presidentschap, Wilders en zijn PVV blijven onverminderd
populair, er komen meer referenda: het populisme lijkt sterker dan ooit en een
serieuze bedreiging te zijn geworden voor de gevestigde orde. In de media – die
op hand van de gevestigde orde zijn – verschijnt een stroom van artikelen die dit
fenomeen behandelen maar slechts uit oogpunt van afkeer en afwijzing. Men is
simpelweg baffled en vol onbegrip
over wat er gaande is. De artikelen verraden bovenal een diepe minachting voor
het plebs dat steun geeft aan de populistische revolte. Zo staan er alleen al
vandaag twee artikelen op nrc.nl waaruit het onbegrip en de minachting blijkt. De
eerste heeft de alleszeggende kop ‘Tien jaar PVV betekent tien jaar verzieking
politiek klimaat’ en de tweede stelt als vraag: “Wat is er met ons in Europa
gebeurd dat de redelijkheid, de redelijke twijfel, de redelijke vragen zijn
omgeslagen in verongelijktheid en rancune?” (http://www.nrc.nl/handelsblad/2016/02/24/geen-tragedie-maar-een-wederopstanding-1592143).
Maar in plaats van een antwoord op die vraag te geven, barst de auteur Louise
O. Fresco slechts los in een bejubeling van de multicultuur en het welkombeleid
van Merkel (op basis van de multiculturalistische ‘verrijking door
verscheidenheid’) dus suggererend dat de ‘verongelijkten’ die tegen dit beleid
protesteren simpelweg xenofoob en dom zijn. Een en ander heeft mij geprikkeld
om het fenomeen te verklaren (en het plebs enigszins in bescherming te nemen), hetgeen ik
hier zal doen.
zondag 24 januari 2016
Het feminisme is zelf extreem-rechts geworden
Het
feminisme heeft het zwaar momenteel: veel feministen worden van alle kanten
aangevallen omdat ze zo mal reageren op de schokkende gebeurtenissen in Keulen
en andere steden. Mal, omdat ze – anders dan ze plachten en zouden moeten doen
– niet vierkant achter de slachtoffers zijn gaan staan, maar juist – ook al is
dat indirect – de aanranders en verkrachters in bescherming namen door bv. het
hele probleem zo breed te maken – alle mannen zouden verkrachters zijn, om het
cru te stellen – dat er in Keulen e.d. eigenlijk niets, althans niets
bijzonders, is gebeurd. Waar voorheen feministen ervoor streden dat aangiftes
van aanranding en verkrachting serieus worden genomen door de politie, staan
zij nu voorop om openlijk te twijfelen of de vrouwen die aangiftes hebben
gedaan wel serieus genomen moeten worden op grond van de suggestie dat het
allemaal een door Pegida gefabriceerde hoax zal blijken te zijn (‘nog even en
er zijn meer aangiftes dan dat er vrouwen aanwezig waren!’), waarmee ze hoe je
het ook wendt of keert een grote dienst verlenen aan de aanranders en
verkrachters. Zoals we dat ook altijd bij moslimterroristen zien, kunnen de
advocaten van allochtone terroristen en verkrachters steevast rekenen op de
hulp van het hele linkse deel der natie die als een soort pro-Deo-advocaat
overuren maakt om de verdachten vrijgesproken te krijgen. Toch kwam het voor
velen als een verrassing dat zelfs feministen hun hele zaak laten vallen voor –
klaarblijkelijk – de heiligste aller linkse zaken, namelijk de zaak van het
anti-racisme. Seksueel geweld is erg, maar racisme, waaronder de suggestie dat
de massa-aanranding in Keulen cultuurbepaald zou kunnen zijn, is volgens deze
feministen nog veel erger.
donderdag 7 januari 2016
De dissidente mening als spam (over de psychologie van de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting)
Inleiding
Zoals
de (onder)titel van deze website suggereert, pretendeer ik hier dissidente meningen te
uiten: meestal tegen de linkse mainstream en dogma’s, soms tegen de rechtse
mainstream en dogma’s, maar in de kern tegen elk mainstream en dogma omdat ik
geloof in weerwoord als noodzakelijk element voor een progressieve beschaving
en dat elk idee moet worden ‘getest’ door ‘m aan te vallen (waarmee mijn linkse
afkomst wordt verraden). Ik pretendeer niet de waarheid te verkondigen, wel
een interessant tegengeluid en een opmerkelijk ander perspectief te openen.
Daarbij put ik niet alleen uit mijn eigen inzichten, maar vooral ook uit de
hele filosofiegeschiedenis. Filosofie is immers meer nog dan LSD
geestverruimend (zei geloof ik Merleau-Ponty al) en is daarom onontbeerlijk
voor een echte intellectuele ontwikkeling die een dialectische ontwikkeling is
waarbij elk idee weer wordt tegengesproken en het de kunst is om de tegenstellingen
te overwinnen in een voorlopige ‘synthese’. Ik denk dat mijn artikelen op die
manier kunnen bijdragen aan een meer intellectueel debat over actuele
politiek-maatschappelijke kwesties in Nederland, hetgeen hard nodig is omdat
steeds meer nog maar één verhaal wordt verteld, namelijk het verhaal van de
machthebbers (de journalisten zien zichzelf graag als ‘vierde’ macht die de
uitvoerende macht kritisch controleert, maar in werkelijkheid zijn zij meer nog
dan de rechters slechts de spreekbuis van de macht). Marx zei al dat de
heersende opvatting de opvatting van de heersende klasse is. Daarbij blijkt
het weinig uit te maken of die heersende klasse ‘rechts’ is, zoals in de tijd
van Marx, of ‘links’, zoals in onze tijd.
Labels:
diversiteit,
filosofie,
hate speech,
indoctrinatie,
kwetsen,
links,
Marx,
media,
moraal,
Nietzsche,
rechts,
rechtsstaat,
Salman Rushdie,
spam,
totalitarisme,
universiteit,
vrijheid van meningsuiting
woensdag 6 januari 2016
Links, vergaar eens moed om het eerlijke verhaal te vertellen!
Nog
veel irritanter dan welke linkse mening dan ook is het structureel ontkennen door
Links dat ook maar iemand de ramp waartoe het linkse beleid leidt, heeft
voorzien. Bv. iedereen zag al lang vantevoren aankomen dat Asschers plan om de
maximale periode van verlengingen van tijdelijke dienstverbanden tot twee jaar
terug te brengen niet zal leiden tot meer vaste dienstverbanden maar alleen
maar tot nog snellere beëindigingen en dus tot nog meer onzekerheid voor de
werknemer zonder vast contract, maar het laat zich eenvoudig raden hoe de PvdA
gaat reageren als een onderzoek dit ook echt gaat bevestigen: ‘goh, wat een
verrassende uitkomsten; niemand zag dit aankomen’. Want zo reageert de PvdA
altijd op elk falen van haar beleid: bij Links is het immers altijd 'wir haben
es nicht gewusst’ (waarmee ik een bruggetje maak naar Duitsland in de volgende
alinea :)).
Abonneren op:
Posts (Atom)