Vandaag
verscheen het bericht in de media dat het aantal verkeersdoden is
verdriedubbeld op de snelwegen waar de maximumsnelheid is verhoogd naar 130
km/u (bv. http://www.volkskrant.nl/binnenland/aantal-verkeersslachtoffers-op-130-wegen-verdrievoudigd~a4287791/?hash=7ebe41ef2e7f573b5a7852231b6b0122394d8a43).
Linkse partijen en ‘deskundigen’ zien dit als een bevestiging van hun standpunt
dat hogere maximumsnelheid leidt tot meer doden, zodat die verhoging een foute
beslissing van de verantwoordelijke minister was, terwijl die minister nog geen
conclusies wil trekken omdat alleen daar de maximumsnelheid is verhoogd op
grond van rapporten die uit hebben gewezen dat daar de maximumsnelheid kan worden
verhoogd zonder een verhoogd risico op ongelukken. Op grond van mijn ervaring
als automobilist (plus mijn denkkracht) wil ik echter wel conclusies trekken
maar die zijn onder meer dat de wetenschappers geen gelijk hebben en dat
Schultz dus gelijk heeft in de zin dat de oorzaak niet – althans niet de
primaire oorzaak – de verhoogde maximumsnelheid is.
Zoals
bijna iedereen rijd ook ik wel eens op de snelweg, waarbij ik dan regelmatig
word geconfronteerd met (mini)files en gevaarlijke situaties, zodat ik een
scherp beeld heb gekregen hoe al die ellende op de snelwegen – van files tot
verkeersdoden – wordt veroorzaakt. Voor het volgende ga ik uit van de situatie
dat er drie rijbanen zijn waar je als automobilist uit kunt kiezen. Volgens de
wetenschapper in bovengenoemd artikel zou het grote verschil in snelheden op de
snelweg een grote oorzaak van ongevallen zijn, maar dat is op zich niet de
oorzaak: veel ellende op de snelweg begint er volgens mij vaak mee dat heel
veel mensen die onder de maximumsnelheid rijden geen zin hebben om de meest rechtse
rijbaan te nemen. Overigens, als ik alleen op de snelweg rijd dan ga ik ook
vaak op de middelste baan rijden, want dat voelt comfortabel. Het is dus
begrijpelijk dat veel mensen dat doen, maar het wordt een probleem als je niet
alleen op de snelweg zit: het grootste deel van het achteropkomend verkeer moet dan helemaal
naar links om die ene wat trage auto op de middelste baan in te halen. Dat
invoegen levert sowieso al gevaarlijke situaties – waarbij mensen op hun rem
moeten trappen – en daarom filevorming op, precies omdat dan auto’s met verschillende
snelheden naar die ene baan moeten (daarom heb je ook altijd zo snel file als
er één rijbaan wordt afgesloten). Helemaal gevaarlijk wordt het doordat de
meesten onvoldoende afstand houden met hun voorganger, die dat in de eerste
plaats doen om dat invoegen vanuit rechts te blokkeren (ikzelf hou altijd ruim
afstand met mijn voorganger maar daarom voegt ook altijd iedereen voor mijn auto
in). Sterker nog, omdat al die auto’s die met verschillende snelheid willen
rijden allemaal naar dezelfde baan moeten, gaan heel veel mensen die willen
doorrijden opzettelijk bumperkleven om zo hun voorganger te ‘signalen’ dat die
zo snel mogelijk weer naar rechts moeten om vrij baan te maken. Maar in die
situatie waarin men invoegt en met verschillende snelheden rijdt, is
bumperkleven bijna een garantie op kop-staart-botsingen. Eigenlijk is het nog
een wonder dat er niet altijd ongelukken in deze situatie ontstaan! Kortom, de
verschillende snelheden (waaronder de maximumsnelheid) speelt wel een cruciale
rol in het ontstaan van ongelukken en/of files, maar zij zijn niet de oorzaak:
de oorzaak is onterecht links blijven rijden en bumperkleven waardoor de
gevaarlijke situaties ontstaan.
De
echte oorzaak is de verkeersovertredingen
De
automobilist in de middelste baan zit altijd stoïcijns achter het stuur, alsof
hij al zijn schouders ophaalt bij alle kritiek en boze blikken: ‘wat zeuren
jullie nou, jullie kunnen er toch links langs?’ hoor je hem bijna denken. Maar
niet alleen begrijpt hij blijkbaar niet dat hij gevaarlijke situaties creëert,
precies om die reden heeft de wetgever het onterecht niet rechts rijden ook als
overtreding strafwaardig gemaakt. Zoals ook bumperkleven boetewaardig is. Het
komt erop neer dat enorm veel weggebruikers zich niet aan de verkeersregels
houden en dat die verkeersovertredingen de eigenlijke oorzaak zijn van alle
files en alle ongelukken: ik geloof dat als iedereen zich aan de verkeersregels
zou houden, we de maximumsnelheid zelfs veilig zouden kunnen verhogen naar 150
km/u! In die zin zijn de rapporten die concluderen dat de maximumsnelheid
veilig kan worden verhoogd, waarop Schultz zich baseert, dan ook correct: die
rapporten gaan natuurlijk uit van de situatie dat mensen geen
verkeersovertredingen maken. Effectiever om het aantal verkeersdoden omlaag te
brengen dan het verlagen van de maximumsnelheid lijkt me dan ook meer boetes
voor zaken als onvoldoende rechts rijden en bumperkleven. Het echte probleem
lijkt aldus te zijn dat de politie nagenoeg alleen maar controleert c.q. kan
controleren op de snelheid van weggebruikers op de snelwegen, terwijl juist op
de snelwegen het overtreden van de maximumsnelheid nauwelijks een factor is bij
ongelukken of files en de eigenlijke oorzaak in geheel andere verkeersovertredingen
zit waarop de politie echter in de regel niet controleert zodat er ook geen
verbetering in het – vaak gevaarlijk – gedrag van verkeersgebruikers is.
It
takes two to tango
Overigens,
van belang voor dat snelheidsverschil is ook dat vrachtwagens meestal zijn
begrensd op 100 km/u: bij een maximumsnelheid van 130 km/u in plaats van 120 km/u wordt daarmee het
verschil 30 km/u in plaats van 20 km/u, zodat dat inderdaad een stuk
gevaarlijker is wanneer er moet worden ingevoegd. Maar het is niet de maximumsnelheid
van 130 km/u als zodanig die het snelheidsverschil en daarmee het risico op
ongevallen veroorzaakt: als je de vrachtwagens begrenst op 110 km/u is het
verschil weer 20 km/u en hebben we weer de oude ‘veilige’ situatie (maar
vrachtwagens gaan altijd zo veel mogelijk naar rechts zodat zij meestal het
probleem niet zijn). Je zou immers ook evengoed kunnen zeggen dat qua de
snelheidsverschillen de schuld zit bij degene die het minst hard rijdt (want om
een verschil te maken, heb je er twee nodig).
Het
objectieve verhaal vs. het subjectieve verhaal
Dus
waarom zijn linkse mensen en wetenschappers zo geobsedeerd door puur die
maximumsnelheid en wordt die door hen aangewezen als de oorzaak van alle
ellende op de snelweg met
dus het negeren van de echte oorzaken (de verkeersovertredingen)? Voor zover ze
niet in de war zijn met andere nadelen van een hoge maximumsnelheid die juist ook
hen vaak na aan het hart gaan (CO2-uitstoot, geluidsoverlast e.d.), zou ik het
de ‘utilistic fallacy’ willen noemen waar sociale wetenschappers zich bijna per
definitie aan schuldig maken (ik weet dat ‘utilistic’ geen correct Engelse term
is; daarom kies ik ‘m juist). Het utilisme is een ethiek die objectief en dus wetenschappelijk
wil zijn: het kijkt daarom niet naar de intenties maar slechts naar de gevolgen
van een handeling. En wetenschappers zijn als het ware getraind om ook slechts het
objectieve – de ‘cijfers’ – te verzamelen door het subjectieve (de ervaring) te
elimineren. Wat je dan ziet is inderdaad een sterke correlatie tussen verhoging
van de maximumsnelheid en aantal verkeersdoden. En zoals de hoogleraar in het
Volkskrant-artikel zegt, kan dat vervolgens “geen toeval” zijn. Marx wilde ook
puur wetenschappelijk zijn en waarschijnlijke vanwege zijn beroemde aanpak zijn
(behalve sociale wetenschappers) ook linkse mensen getraind in dat objectieve,
utilistische denken. Dan krijg je bv. de eeuwig terugkerende opmerking dat het
verkeer meer mensen doodt dan terrorisme. En dat armoede de oorzaak is van criminaliteit.
Et cetera. Deze objectieve denkwijze zou je typisch links kunnen noemen, nu
bijna alle linkse mensen geneigd zijn dit soort objectieve opmerkingen te
maken. Rechtse mensen vliegen daarentegen meestal zeer verontwaardigd de
gordijnen in bij dit soort opmerkingen: niet omdat zij dom zijn en de feiten niet
onder ogen willen zien (zoals linkse mensen dan denken) maar omdat zij op
Kantiaanse wijze het subject ‘missen’ in dat objectieve verhaal van links en de
wetenschap (Kant heeft een uitgesproken ‘subjectieve’ ethiek ontwikkeld die
haaks staat op het uitgesproken ‘objectieve’ utilisme). Dat (menselijk) subject
is de bron van het handelen en is om die reden daar ook verantwoordelijk voor: uiteraard
kan armoede een correlerende factor zijn in de criminaliteitscijfers maar
uiteindelijk is elk individu en niet zijn sociaal-economische omstandigheden
verantwoordelijk en de echte oorzaak of hij wel of niet gaat stelen. Meer
armoede zal meer misdaad geven, maar evengoed is armoede niet de oorzaak van
misdaad: die oorzaak is een moreel onjuiste keuze van de dader. De linkse,
objectieve of wetenschappelijke aanpak ‘ontmenselijkt’ de mens in die zin door
zijn subject-zijn en daarmee zijn vrijheid en verantwoordelijkheid te ontnemen:
het behandelt mensen louter als objecten dus als willoze biljartballen die
bewegen als gevolg van externe prikkels en krachten (waardoor de samenleving
ook ‘maakbaar’ wordt voor de machthebber). Dit verklaart natuurlijk ook de
verschillende aanpak van bv. criminaliteit: links wil meer bv. de armoede bestrijden
om zo de objectieve factoren te verkleinen terwijl rechts zwaardere straffen voor
de wetsovertreder wil om zo het subject sterker op diens morele
verantwoordelijkheid – zijn vrijheid – aan te spreken. En het verklaart de
obsessie voor de verhoogde maximumsnelheid als ‘oorzaak’ van meer verkeersdoden:
wetenschappers en linkse mensen hebben slechts oog voor de objectieve
correlatie tussen maximumsnelheid en verkeersdoden en zijn blind voor het
subject dat door moreel onjuist gedrag (door verkeersovertredingen) de
gevaarlijke situaties schept en zo de echte oorzaak is van de ongevallen op de
weg.
Ideële
vs. reële cijfers (maar nog steeds allemaal cijfers)
Merk
overigens op dat de rapporten van Schultz dezelfde denkfout maken als de
tegenstanders in hun studies (het zijn immers allemaal wetenschappelijke
studies): ook die rapporten van Schultz zullen het subject – dat foute
beslissingen kan maken – hebben geëlimineerd alsof het al zelfrijdende auto’s
betreffen die zelfs bij 200 km/u geen ongevallen meer zullen maken als ze goed
zijn geprogrammeerd (waarmee ik maar weer mijn conclusie wil bevestigen dat niet
de maximumsnelheid als zodanig de oorzaak is van ongevallen). Die tegenstanders
gaan daarentegen uit van meer reële cijfers, namelijk de achteraf verzamelde
cijfers waarin het actuele menselijke feilen is verdisconteerd, maar zonder dat
menselijk feilen als de oorzaak te herkennen.
Regressus
ad infinitum
Tot
slot nog een vraag die altijd bij me opkomt bij de weerstand tegen een verhoging
van de maximumsnelheid wegens veiligheids- en milieubezwaren: als we die
argumentatie zouden volgen, kan de uitkomst dan nog wel anders zijn dan dat de
maximumsnelheid nul moet zijn dus dat al het verkeer tot stilstand moet komen?
Immers, een maximumsnelheid van 110 km/u is veiliger en beter voor het milieu
dan 120 km/u; en 100 weer beter dan 110; en 90 nog beter dan 100 … en 0 km/u is
zonder twijfel het allerbeste voor de veiligheid en het milieu. Of zit er
ergens een kantelpunt in het continuum waarboven de negatieve effecten zo sterk
worden dat die groter worden dan het belang dat mensen en goederen überhaupt nog
wel van A naar B kunnen worden getransporteerd, al dan niet in een (economisch)
acceptabel tempo? Zo ja, wat is dan dat kantelpunt? Ikzelf geloof wel in zo’n
kantelpunt maar ook dat die steeds hoger wordt naarmate auto’s veiliger en
milieuneutraler zijn geworden. Dat maakt dat ik een gestage verhoging van de
maximumsnelheid juist wel goed uit te leggen acht. Omgekeerd lijken de
tegenstanders, wellicht onbewust, vooral een symbolische strijd tegen ‘de
vooruitgang’ te willen voeren: als romantici moeten zij niets hebben van de
snelheid en ‘gejaagdheid’ van ons modern leven. Dat zou ook het veelgehoorde argument
dat die 10 km/u extra nauwelijks tijdswinst oplevert (bij wijze van sneer naar
onze drukke maatschappij waarin iedereen stress heeft en alles zo snel mogelijk
moet worden gedaan) verklaren. Dat argument is echter een stropop want volgens
mij beweert niemand dat de maximumsnelheid omhoog moet om zo eerder op je
bestemming aan te komen: het gaat er om dat je als automobilist je eigen tempo
mag hanteren in plaats van dat je je voortdurend moet ‘inhouden’ en moet waken
niet te hard te gaan. Daarom stoort het veel automobilisten vooral dat je soms op
hele brede snelwegen met soms wel 5 rijbanen je slechts 100 (of 120 km/u) km/u
mag omdat je op dat soort plaatsen geneigd bent harder te willen gaan om voor
je gevoel een natuurlijke snelheid te bereiken.
Leent het automobisme zich wel voor een links-rechts-frame? En past in dat frame dat linkse mensen op de rechterbaan rijden en rechtse mensen op de linker? Eigenlijk dacht ik dat het links-rechts-frame dood was. Heb ik ergens gehoord. En toen ik daar vervolgens een moment bij stil stond, leek het me eigenlijk wel aannemelijk. Heeft toch een beetje een USSR-USA-gevoel. En zoals je weet heeft de USSR de koude oorlog gewonnen in 1989. Terwijl ze in Rusland vanaf 1990 de hele economie hebben geprivatiseerd middels 'voucher privatization', zijn alle politieke partijen in het Westen, bij gebreke aan linkse tegendruk, zelf links geworden. Het enige smaakverschil is nog de mate van linksheid. Maar het hele spectrum, van VVD tot SP is zo links als de kolere. Wat in concreto betekent dat het partijen zijn die voor de overheid staan. En wel zoveel mogelijk overheid. De VVD voorop, zeker na het crimefightersduo T&O die het liefste een staatstoezichtsaapparaat hadden opgetuigd waarvan Kim Jung Il had gezegd 'Is dat niet wat overdreven?'. De tegenpartij dat zijn wij, de burgers. Dus de scheidslijn is tegenwoordig die tussen de overheid en de burger ipv links en rechts.
BeantwoordenVerwijderenMaar goed, de snelweg. Je betoog komt er in wezen op neer dat je zegt dat Zeeland in 1953 niet is overstroomd omdat de dijken te zwak waren, maar omdat het water te hoog stond. Kijk, feit is dat de NL snelwegen er voor iedereen zijn. Dus ook voor opoe Jet van 82 jaar oud, van dat foute buurjoch van net 19 met zn petje en die ietwat slome ome Dirk van 66 en net wat minder hersencellen dan gemiddeld. Waar nog bij komt dat inmiddels bekend is dat wij mensen van de apen afstammen, 8 uur slaap per dag nodig hebben en voor het overige de neiging hebben om volstrekt onbewust door het leven te gaan. Half-apen, dat zijn we. En die apen die rijden in auto's over de snelweg. En die maken daar natuurlijk een potje van. Die blijven idd op de middenbaan hangen, de vergeten hun richting aan te geven, die luisteren naar de radio, praten met hun bijzit, delen af en toe een tik uit aan de kids en hanteren een snelheid die voortdurend fluctueert tussen 85 en 115 km/h. Zeker, het zijn allemaal prutsers. Maar, what can you do? Zo is de natuur, de mensheid, en ook als je de doodstraf zet op het onterecht op de middenbaan blijven hangen, zal dat niets aan de zaak veranderen. Gaat enkel ten koste van de auto-verkoop.
Dat is dus dat hoge water, waar ik het over had. Niks aan te doen. Een gegeven. Waar je wel wat aan kan doen, is de snelheidsverschillen begrenzen. Die dikke VVD-er met zn dure BMW en zn sportieve rijstijl zal een aardige bekwaamheid hebben qua autorijden. Maar in de optocht der half-apen op het asfalt, geldt de wet van de zwakste schakel, en niet die van de sterkste. Daarbij maakt het geen flikker uit wiens schuld het is als ie met zn BMW tegen een plots op de middenbaan invoegende sukkel aanrijdt. Het enige waar het om gaat is dat je zo'n vanzelfsprekendheid, zo'n natuurfeit, zo'n ongeval, een beetje in toom houdt. En dat doe je door de snelheidsverschillen te beperken.
Voor mij past alles in het links-rechts-frame. ;-) Ik weet dat het postmodernisme niet meer gelooft in links en rechts, omdat het niet meer in Grote Verhalen gelooft (maar in fragmentatie), maar ik acht de links-rechts-verdeling nog altijd heel bruikbaar. In bovenstaand verhaal geef ik in feite weer een voorbeeld hoe de begrippen links en rechts de verschillende standpunten in politieke kwesties nog steeds kunnen verhelderen.
BeantwoordenVerwijderenIk zie links en rechts tegelijk breder en zeker ook dieper dan de strijd tussen de VS en de Sovjet-Unie in de Koude Oorlog: alle politiek-ideologische strijd vanaf de 18de eeuw kun je mijns inziens pas begrijpen als je begrijpt hoe links en rechts een tegengesteld wereld- en mensbeeld hebben. Het is overigens zeker waar dat juist in die Koude Oorlog de termen links en rechts hun betekenis hebben verloren in de zin dat men ideologisch steeds meer naar elkaar toe groeiden en zeker ook de intellectuelen in het Westen bewust een middenweg zochten tussen de twee rivaliserende systemen. Precies om die reden schreef Bell zijn beroemde boek ‘The End of Ideology’ in 1960. Sterker nog, het Amerikaanse liberaal-kapitalisme en het Sovjet-socialisme zijn in wezen allebei al vanaf het begin links want ‘progressief’ waardoor ze ook elkaar zo heftig konden beconcurreren qua onder meer de technologie dus ook de wapenwedloop e.d. De VS en Sovjet-Unie streefden dezelfde doelen na en beconcurreerden elkaar om de titel ‘kampioen van de vooruitgang’: hun strijd ging slechts om de juiste middelen om dat doel te bereiken. Je hebt ook gelijk dat sowieso de overheid alsmaar is gegroeid en machtiger is geworden (en in die zin steeds linkser): bv. Foucault betoogt daarom dat het een kenmerk van de moderne Staat is om steeds sterker te willen worden, waartegen alleen een tegenbeweging vanuit de burgers weerstand kan bieden.
Wat betreft de snelweg ging het mij erom te laten zien dat de maximumsnelheid niet de (grootste) oorzaak is van de ongevallen. Het kan zijn dat het wel het enige is waarop we van buitenaf invloed kunnen uitoefenen (hetgeen ik ook zelf al suggereer in de tekst omdat ik al aangeef dat de politie niet goed kan controleren op overtredingen op de snelweg anders dan de overschrijding van de maximumsnelheid), maar dat maakt het nog niet waar dat de maximumsnelheid de (enige of belangrijkste) oorzaak van de ongevallen zijn.
Ik moest even op Wiki kijken om er achter te komen wat links en rechts nu ook alweer betekenen. Eerlijk gezegd wist ik dat niet meer. Aanvankelijk dacht ik dat het het verschil tussen belastingen omlaag versus omhoog was c.q. staatsschuld omhoog versus omlaag. Maar dat dekt kennelijk niet helemaal de lading. En nu klopt dus ook het verhaal grotere versus kleinere staat niet meer. Vandaar dat ik even moest kijken op Wiki. Als ik het daar gebrachte goed heb begrepen, is het een kwestie van aktie versus reaktie. Of, in overdreven vorm, revolutionairen versus antirevolutionairen. Met recht een zeer bruikbaar frame. Yin en yang, tai en boo, Sonny en Cher en Ed en Willem (Bever), met als onderliggend thema: 50-50 (fiftyfifty).
BeantwoordenVerwijderenJe ziet het bij ELK onderwerp dat waar dan ook wordt aangesneden, gebeuren; Het wordt letterlijk 'aangesneden' en trekt dan als een varende boot in het water een scheidslijn in de meningenzee. "50% Tai and 50% Boo", zoals David Letterman het ooit mooi samenvatte (waarbij hij een cirkeldiagram omhoog hield die een exact in twee gedeelde cirkel toonde waarbij bij het linkerdeel stond 'Tai' en bij het rechterdeel 'Boo').
Ebru Umar? -> 50% Tai (ze heeft het er zelf naar gemaakt) en 50% Boo (laat r NU vrij!). Trump? -> 50% Tai (voor), 50% Boo (tegen). Associatieverdrag -> 50% Tai, 50% Boo. Je kunt werkelijk waar IEDER onderwerp aansnijden, en de massa splijt uiteen in 50% Tai en 50% Boo. En als je daar een beetje feeling voor hebt, kun je met een grijns op je gezicht bij Den Haag Vandaag de ene na de andere leugen vertellen. Het gaat immers toch niet om de inhoud. Want die is per definitie 50% Tai en 50% Boo. Waar het om gaat, is dat jij degene bent die bij Den Haag Vandaag zit.
Mijn reactie op je laatste commentaar is zo lang geworden dat ik er een nieuw artikeltje van heb gemaakt: http://gebandvanjoop.blogspot.nl/2016/04/de-relevantie-van-links-en-rechts-voor.html
BeantwoordenVerwijderen