Maar
je kunt ook op vreedzamere, ludiekere wijzen aandacht eisen voor jouw
problemen, zodat terroristen als volwassenen dan ook een ideologie bedachten
waarmee ze hun terreur of woede rechtvaardigen. Die komt er in essentie op neer
dat de macht – datgene waar politiek over gaat – altijd is gebaseerd op
geweldsuitoefening. Nu is kenmerkend voor het liberalisme als het dominante
Westerse systeem weliswaar dat het macht vervangt door recht en dat het daarmee
geweld vervangt door vreedzame conflictoplossingen zoals democratische
verkiezingen en het onpartijdige oordeel van de rechter, maar dat maakt de haat
tegen het Westen als dominante macht in de wereld alleen maar nog intenser. Dat
liberalisme maakt het geweld en de onderdrukking door het Westen namelijk ook
nog eens hypocriet: het Westen pretendeert immers niet te onderdrukken of
geweld te gebruiken, hetgeen een leugen is. Ook het liberalisme is een
(‘vreedzaam’) systeem dat met geweld in stand wordt gehouden, van het in
hechtenis nemen van criminelen tot het doden van terroristen door middel van
drones. Zo ook wezen de 19de eeuwse anarchisten en socialisten erop
dat het kapitalisme niet minder onderdrukt omdat het geen openlijk geweld
gebruikt (maar de massa wel laat verhongeren als die zich niet laat uitbuiten
door de kapitalist). De minst acceptabele onderdrukkende macht is de macht die
ontkent dat zij onderdrukt: dat maakt het Westen het favoriete haatobject en doelwit
van terroristen. Dat maakt dat velen het veel moeilijker kunnen accepteren dat Israël
een Palestijn tegenhoudt of dat de VS een terrorist doodschiet dan bv. een
gifgasaanval waarmee Hoessein een heel dorp uitroeit: zo’n tiran als Hoessein is
immers tenminste nog ‘eerlijk’ in zijn blote en brute machts- en geweldsuitoefening
terwijl het Westen ten onrechte pretendeert ‘beschaafd’ te zijn.
Terrorisme
is zo in essentie de ontmaskering van de machthebber. Niet alleen de liberaal
maar elke machthebber bevindt zich in de riante machtspositie dat hij zijn
dominantie op subtiele wijze kan laten gelden zoals een baas reeds met een blik
dus zwijgend of zonder de stem te verheffen de aanwezigen in het gelid kan
dwingen. De terrorist laat zien dat er onder dat masker van rust,
vredelievendheid en vriendelijkheid pure macht en dus geweld zit: juist als het
geweld van de terrorist niets uithaalt is dat bewijs te meer hoe machtig en onderdrukkend
de machthebber is zoals alleen de zwaarste steen geen beweging geeft als het
een klap krijgt. De terrorist ontdoet zo het politieke bedrijf van alle maskers
en leugens zodat alleen het geweld overblijft.
Zoals
de terrorist het liberale, ‘vreedzame’ dus hypocriete Westen dubbel haat, zo
zijn zijn successen op het Westen evenzeer dubbel zo groot. Immers, juist omdat
het liberalisme de blote geweldsuitoefening, zoals de publieke executie, heeft
uitgebannen, is de bevolking in het Westen extra geshockeerd door geweld
waardoor terrorisme allengs van betekenis is opgeschoven van ‘politieke doelen
najagen door middel van geweld’ naar ‘de bevolking angst aanjagen’. Zelfs het
dierenleed in de bio-industrie kunnen we niet meer aanzien, zodat de terrorist
niet veel moeite hoeft te doen om ons angst aan te jagen. In die zin is elke
terroristische daad al een geslaagde symbolische daad tegen het symbool van het
Westen, namelijk tegen de democratische rechtsstaat (het anarchisme is een
typisch romantische beweging die de extremen zoals pacifisme en terreuraanslagen
moeiteloos combineert en graag symbolische daden doet en bij die daden dan weer
graag symbolische doelen uitkiest). Tegelijkertijd ontstaat er een soort
machtsevenwicht door middel van een asymmetrische oorlogsvoering doordat het
Westen vanwege haar liberale principes niet met grof geweld zal reageren op
terroristisch geweld: waar de nazi’s of communisten eenvoudig het hele dorp of
de hele familie van de terrorist uitroeide als vergelding, heeft de terrorist
of zijn omgeving niet heel veel te ‘vrezen’ als hij in liberale justitiële handen
komt. Het Westen reageert niet met contra-terreur op terreur. In dit opzicht is
de roep om de liberale beginselen minder strikt toe te passen teneinde de
burgers beter te kunnen beschermen tegen moslimterrorisme een begrijpelijke
reactie.
Paradoxalerwijs
hoopt de terrorist echter wel op tegengeweld dus een reactie van ons waarin we
de rechtsstaat zelf ondermijnen, omdat zijn actie anders geen vervolg krijgt: van
de Russische anarchisten in de 19de eeuw tot de aanvallen van Hamas
op Israël en de aanvallen van al Qaida en IS op het Westen is het doel ervan
juist dat de Staat terugslaat naar de terroristen met geweld teneinde haar
burgers te beschermen. Immers, dan valt het masker van de Staat af en ziet de
burger dat hij tussen twee kwaden staat, namelijk die van de terrorist en de
Staat en dat die twee oorlog voeren zodat de burger vroeg of laat een partij zal
moeten kiezen. In het geval van de anarchisten was het de hoop dat de arbeiders
en andere onderdrukten dan de kant van de anarchisten zouden kiezen die zo
machtig genoeg zouden worden om de Staat omver te kunnen werpen en in het geval
van de huidige moslimterroristen is het de hoop dat als de Staat terugslaat
naar alle moslims (bv. door middel van discriminatie van moslims) alle moslims
zich achter de terroristen zullen scharen waardoor een islamitische revolutie
kan worden bewerkstelligd vanuit de chaos en vernietiging van een burgeroorlog
(zoals IS daarin slaagde in Irak en Syrië). In dat opzicht is het juist een
goede keuze om de liberale rechtsstaat te handhaven en niet te vervallen in bv.
de discriminatie van moslims als antwoord op het moslimterrorisme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten